Na Rynku Kościuszki stanie instalacja

Fot: Muzeum Pamięci Sybiru

- 13 kwietnia 1940 r. rozpoczęła się druga masowa deportacja obywateli polskich na wschód. Dotknęła rodziny osób wcześniej aresztowanych i jeńców wojennych. "Za członków rodzin należy uważać żonę, dzieci, a także rodziców, braci i siostry w przypadku, jeśli zamieszkują oni razem" - wyjaśniały wytyczne NKWD. Mężczyźni stanowili zaledwie 20% wywiezionych w kwietniu 1940 r. Deportowano głównie kobiety, starców i dzieci. Brak mężczyzn w sile wieku utrudniał przetrwanie na zesłaniu. Gdy transporty z rodzinami podążały na wschód, mężowie i ojcowie deportowanych ginęli w egzekucjach Zbrodni Katyńskiej - informuje Jan Roguz z Muzeum Pamięci Sybiru.

Nowa instalacja przygotowana przez Muzeum Pamięci Sybiru ma podkreślić dramatyczny charakter wydarzeń z 13 kwietnia 1940 r. Ma również zaintrygować. Głównym symbolem przedsięwzięcia będzie otwarta walizka, z której podczas aresztowania wysypała się zawartość. Instalacja składać się będzie z około 50 przedmiotów. Zostanie zaprezentowana na Rynku Kościuszki w rocznicę drugiej masowej deportacji, czyli w najbliższą sobotę. Będzie ją można oglądać od godz. 10.00.

Powstające w Białymstoku Muzeum Pamięci Sybiru to obecnie największa inwestycja muzealna na wschód od Wisły. Bez wątpienia stanie się ważnym punktem na mapie turystycznej kraju, przyciągając nie tylko polskich, ale i zagranicznych odbiorców. Ekspozycja stała rozmieszczona będzie na trzech kondygnacjach. W piwnicach budynku znajdzie się Memoriał Katyński. Narracja na parterze zacznie się od przedstawienia życia w II Rzeczypospolitej - międzywojennej rzeczywistości odbudowującego się państwa polskiego, której pokojową codzienność przerwała wojna i wkroczenie Armii Czerwonej. Wprowadzenie sowieckiej okupacji oznaczało początek represji, w tym deportacji obywateli polskich w głąb Związku Sowieckiego. Piętro poświęcone zostanie życiu na Sybirze. Znajdą się tam pawilony dotyczące Syberii i Kazachstanu. Na wystawie poruszone zostanie także zagadnienie powojennych powrotów z zesłania przy równolegle prowadzonych deportacjach kolejnych grup ludności, trwających aż do lat 50. XX w.