"Partycja, królowa sieci" to cybermusical, którego autorem i reżyserem jest Michał Walczak. Opowiada historię pewnej nastolatki, próbującej odnaleźć się w świecie cyberprzesteni. Mierzy się ona z wieloma emocjami i trudnościami, także spowodowanymi pandemią.
- Próbujemy stworzyć cybermusical, jest to teatr autorski Michała Walczaka. Próbujemy się w tym wszyscy odnaleźć, też dobrze bawić. I mamy nadzieję, że będzie to ciekawa propozycja dla młodzieży, szczególnie po dwóch upiornych latach pandemii, bo poniekąd też jest to spektakl o tym, jak dzieciaki tę pandemię spędziły – mówił podczas konferencji dyrektor BTL-u, Jacek Malinowski.
W spektaklu przewijają się wątki niebezpieczeństw, czyhających na wszystkich w sieci. Bowiem zarówno dzieci, jak i dorośli są na nie narażeni.
- Tematy lekcji online, lęku, niepokoju, związanego z wychowywaniem dzieci w czasie pandemii, zaobserwowałem z autopsji, bo mój syn brał udział w lekcjach online i wchodząc do jego pokoju, czasami w trakcie lekcji, widziałem mroczną sylwetkę pani nauczycielki na ekranie, on zatopiony w fotelu w takim półmroku, popijający colę czy energetyki i ten obraz jakoś we mnie został, sam spędziłem trochę czasu przed ekranem. Ale nie tylko ekrany są tematem historii "Partycji, królowej sieci". Bo wpływ technologii, internetu, ich ingerencja w naszą rzeczywistość przez pandemię się zwiększyła, ale też różnego rodzaju stresy, lęki, kataklizmy, które potem przyszły, związane z ekonomią czy sytuacją wojenną i problem, jak rozmawiać o tym z dziećmi i to, jak zalewają nas te złe wiadomości i wprawiają w nas w pewien rodzaj stresu, zablokowania emocji – podkreślał Michał Walczak. - Ciekawiło mnie to, by w Białostockim Teatrze Lalek, spróbować za pomocą teatru formy, połączonego z projekcją video, opowiedzieć baśń o połączeniu pewnej hybrydowości. Żyjemy w świecie rzeczywistym, ale czasem gubimy te emocje i relacje ze światem realnym, bo wlewa się sieć, technologia, są to te trolle, boty, złe wiadomości. Wszyscy i dzieci i dorośli jesteśmy tym infekowani.
Michał Walczak przyznaje, że pewnym wyzwaniem było połączenie żywiołów scenografii, kostiumów, lalek, z video i technologią.
- Partycja jest cyberksiężniczką, jedynaczką, żyjącą bardzo w świecie online. Chce być programistką, jest ukochaną córeczką tatusia, który ma pogotowie komputerowe i ją pasją do informatyki zainfekował. Rodzice zaczynają Partycję bardzo krytykować za uzależnienie od sieci, są pełni lęku, potem jednak jak oni dostają konsolę dla dorosłych do gier DarkStation, to ta Partycja musi po nich iść do sieci. Paradoksalnie dorośli bywają bardziej uzależnieni i bezradni w świecie technologii, niż dzieci, które czasem muszą ich ratować – powiedział Walczak.
- Nie chciałem dzieci potępiać, raczej pokazać i dowartościować, że one odkrywają ten świat czasem dla nas, dorosłych. Jesteśmy w świecie technologii i to dzieci mogą nas nieraz czegoś nauczyć. Jest to opowieść o rodzicielstwie i o tym, że między rodzicami a dziećmi w tym trudnym czasie można zbudować pomost – dodał reżyser.
"Partycja, królowa sieci" mówi także o tym, że wciąż mimo wszystko poszukujemy ruchu, witalności, a baśń ta opowiada o trudnych tematach lęku, alienacji, kryzysu małżeńskiego, rodzicielskiego. Świat cyberprzestrzeni wydaje się pasywny, siedzimy przed ekranami, a twórcy dzieła chcą rozbudzić coś, wejść do wnętrza sieci, aby różne stwory, przebywające w tej otchłani wydały się mniej groźne.
- Gram Partycję, czternastolatkę. Jest ona nie najłatwiejszym dzieckiem, jest odzwierciedleniem dzisiejszych nastolatków, lustrzanym odbiciem, trochę przerysowanym, ale jest nacechowana różnymi emocjami, jest impulsywna, obrażona, wiecznie odwraca oczami. Cała maska, jaką nakłada na siebie, przez ciągłe niezadowolenie, wynika z relacji, a raczej z braku relacji, bowiem ten świat pandemiczny nas przytłoczył tym wszystkim. Widzimy się przez ekrany. Warto zwrócić uwagę na to, aby rozmawiać, aby oprócz komputerów, które są nieodłączne dzisiaj, zwracać uwagę na tę drugą osobę – przekonywała Agata Stasiulewicz, odtwórczyni roli Partycji.
W rolę ojca dziewczyny wciela się Jacek Dojlidko.
- Rodzice odkrywają uroki internetu, czy nawet dark netu. Te uroki zaczynają odkrywać, gdy wcześniej odkrywają, że w czasie pandemii są skazani na siebie. Kiedy są razem zamknięci w domu. Ten czas spędzony 24h/24 spowodował, że zauważyliśmy, jak nie umiemy ze sobą rozmawiać. Funkcjonujemy obok siebie, ale nie jesteśmy razem. I ta trudność komunikacji, zarówno z dziećmi, czy partnerami, polega na tym, że odkrywamy, że oni mają inny pogląd, inny świat. I to otwiera nam oczy, że chyba się nie znaliśmy, czy my pasujemy do siebie. I to wszystko prowadzi do tego, aby się poznać. Bohaterowie przechodzą przez kilka przygód i perypetii i dzięki córeczce, która wraca po nas, kończymy dobrze – stwierdził Jacek Dojlidko.
Za scenografię oraz kostiumy odpowiada Agata Stanula.
- Wykorzystujemy elementy przerysowane, aby podkreślić musicalowość, charakter postaci. Przy tym musicalu mogłam wykorzystać wiele środków, scenografia wręcz tańczy wraz z aktorami, wykorzystanie dużej ilości multimediów na pewno ją dodatkowo dynamizuje – powiedziała Agata.
Warstwę video przygotował Krzysztof Kiziewicz. W cybermusicalu pojawiają się latające wyspy, kosmosy, lasery, mangi, cały świat.
Premiera spektaklu odbędzie się w środę (15.06), o godz. 9:00 oraz 18:00.
Repertuar Białostockiego Teatru Lalek
anna.kulikowska@bialystokonline.pl
