"Wilk w worku" Mykola Ridnyi
Mykola Ridnyi jest jednym z najwybitniejszych współczesnych artystów ukraińskich, twórcą instalacji, obiektów i prac wideo, członkiem kolektywu artystycznego SOSka i dwukrotnym finalistą konkursu dla młodych artystów ukraińskich PinchukArtCentre Prize: w 2009 roku z kolektywem SOSka i w 2011 indywidualnie. Ridnyi jest wrażliwym obserwatorem i komentatorem rzeczywistości społeczno-politycznej.
Wystawa "Wilk w worku" nawiązuje do postaci ukraińskiego anarchisty i rewolucjonisty Nestora Machny, obecnego w found footage'owych realizacjach filmowych, oraz do losów pradziadka artysty Ivana Krupskiego i jego działalności anarchistycznej (m.in. w oddziałach Machny), której ślady odkrywane są w dokumentach. Drugim biegunem wystawy jest refleksja nad funkcjonowaniem instytucji kultury w Ukrainie zawarta w filmach i serii kolaży fotograficznych.
"Widmo wolności. Wersja" Vlada Ralko
"Ukraińska artystka Włada Rałko ma rozmach. Głębie i przestrzenie jej ekspresyjnych wielkoformatowych obrazów goszczące hybrydowe figury z komponentami ludzi, zwierząt, lalek, manekinów, przedmiotów i niedookreśloności są klaustrofobiczne, ale też wciągające, ironiczne, związane z aktualną sytuacją polityczną, seksualnością i kulturą. Stanowią odrębną wypowiedź, która odchodzi od opartej na obiegowych skojarzeniach metaforyki, chociaż pozostaje bardzo blisko codziennego doświadczenia. To oryginalny komentarz do stanów i wydarzeń ukraińskiej współczesności omywanej totalitarną spuścizną ZSRR, konfliktami Ukrainy z Rosją i antagonizmem między zwykłym człowiekiem, np. starszą kobietą a przedstawicielem władzy/oligarchii, np. w czarnym garniturze" - pisze Anna Lazar.
Włada Rałko wymyka się publicystycznej jednoznaczności. Z obrazów artystki wypływa sygnał o uwikłaniu ludzi/ciał w coś wobec nich zewnętrznego, w sytuacje, w których zachowując resztki podmiotowości, tracą sprawczość. To nie jest opowieść w języku matrony czy pensjonarki - ról akceptowanych i niesprawiających kłopotów. To opowieść, w której stykają się niesprowadzona do pozycji towaru kobieca/ludzka seksualność i wyparte, mające źródło w sowieckim systemie społeczne problemy z podmiotowością. To język transgresji, przekroczenia i refleksji nad tym, skąd się bierze to, co uważane jest za normalność. Kobieca cielesność staje się dla artystki analogią zmarginalizowanej pozycji ludzkiego, które podporządkowuje się odbierającemu indywidualność systemowi.
Kuratorem obu wystaw jest Monika Szewczyk. Wernisaże rozpoczną się o godz. 17.00.
Wydarzeniem towarzyszącym jest oprowadzanie kuratorskie po wystawach, które odbędzie się w sobotę (31.08) o godz. 11.00.
Ekspozycje są czynne do 10 października.
Program: Wschód Kultury / Inny Wymiar 2019
anna.d@bialystokonline.pl
