Poetka debiutowała na łamach "Dziennika Polskiego" wierszem "Szukam słowa" w 1945 roku, a 7 lat później wydała pierwszy tom poetycki "Dlatego żyjemy". Wisława Szymborska należała do Związku Literatów Polskich i Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. W piśmie "Życie Literackie" prowadziła stałą rubrykę "Lektury nadobowiązkowe", które zostały później opublikowane także w formie książkowej.
Noblistka wydała 13 tomów wierszy i 8 tomów literackich. Należy do grona najczęściej tłumaczonych polskich autorów. Jej twórczość przetłumaczono na 42 języki. Wiersze Szymborskiej wyróżnia lekkość, poczucie humoru i autoironia. Do najbardziej znanych utworów poetki należą: "Sto pociech", "Nic dwa razy", "Cebula", "Miłość od pierwszego wejrzenia" czy " Kot w pustym mieszkaniu". Wisława Szymborska jest również uważana za twórczynię i propagatorkę takich żartobliwych gatunków literackich, jak lepieje, moskaliki, odwódki i altruiki. W jej twórczości równie ważne miejsce zajmują limeryki.
W 1996 roku w Sztokholmie Komitet Noblowski przyznał jej nagrodę w dziedzinie literatura "za poezję, która z ironiczną precyzją pozwala historycznemu i biologicznemu kontekstowi ukazać się we fragmentach ludzkiej rzeczywistości".