Kolejne tablice upamiętnią bramy getta. W tym roku mijają 83 lata od jego utworzenia

Fot: UM Białystok

Początek uroczystości związanych z odsłonięciem tablic zaplanowany jest na godzinę 18.00 w dniu 26 lipca (piątek).

Pierwsza tablica zostanie odsłonięta przy ul. Fabrycznej na rogu Placu Wyzwolenia. Potem nastąpi spacer historyczny prowadzony przez Andrzeja Tarasewicza, przewodnika PTTK. Spacer zakończy się na końcu ul. Czystej, na skwerze Felicji Raszkin-Nowak, gdzie zostanie odsłonięta druga z tablic. Następnie uczestnicy uroczystości zostaną zaproszeni do Galerii im. Sleńdzińskich przy ul. Waryńskiego 24A, dawnej Synagogi Cytronów na kuratorskie zwiedzanie wystawy „Powstanka z getta białostockiego. Nieznany projekt Ludmiły Stehnovej”. Wydarzenie organizowane jest przez miejskie instytucje kultury: Białostocki Ośrodek Kultury i Galerię im. Sleńdzińskich.

Przypominamy, że w 2023 roku upamiętniono w przestrzeni miasta bramy znajdujące się przy ul. Malmeda i ul. Jurowieckiej.

Tablice pamięci. Program uroczystości

* odsłonięcie tablicy przy ul. Fabrycznej (miejsce spotkania),
* spacer historyczny prowadzony przez Andrzeja Tarasewicza,
* odsłonięcie tablicy przy ul. Czystej, przy skwerze Felicji Raszkin-Nowak,
* zwiedzanie kuratorskie wystawy „Powstanka z getta białostockiego. Nieznany projekt Ludmiły Stehnovej" w Galerii im. Sleńdzińskich przy ul. Waryńskiego 24A.

Początek zagłady białostockich Żydów

Białostockie getto zostało utworzone przez niemieckich okupantów 26 lipca 1941 roku. Na obszarze, który dziś wyznaczają ulice Lipowa, H. Sienkiewicza, Towarowa i Poleska, zamknięto ok. 40 tysięcy osób żydowskiego pochodzenia. Główne bramy do getta znajdowały się przy ulicach I. Malmeda (wtedy Kupieckiej) i Jurowieckiej. Zamknięci w getcie ludzie byli zmuszani przede wszystkim do pracy na rzeczy władz okupacyjnych.

W 1943 roku Niemcy postanowili zlikwidować getto. Podczas akcji likwidacyjnej, w dniach 15-16 sierpnia wybuchło powstanie, które zostało brutalnie stłumione. Ostateczna likwidacja getta nastąpiła we wrześniu. Jego mieszkańcy zostali wywiezieni do różnych obozów zagłady, głównie do Treblinki. Szacuje się, że z 40 tysięcy osób przeżyło niecałe 300.