Po pierwsze – lokalizacja
Planując budowę domu i poszukując najdogodniejszego do tego miejsca, powinniśmy zwrócić uwagę przede wszystkim na lokalizację. Mieszkania położone w centrum miast, w pobliżu ruchliwych szlaków komunikacyjnych, gwarantują duże stężenie zanieczyszczeń – głównie spalin samochodowych, w tym coraz powszechniej występujących alergenów w postaci spalin z silników Diesla. Centrum miasta to także kurz, który szczególnie utrudnia życie osobom uczulonym na roztocza kurzu domowego.
W przypadku wyboru działki na przedmieściach pamiętajmy, że są one najczęściej otoczone kompleksami zieleni – lasami, parkami – które wzmagają zagrożenie pyłkami roślin, co jest istotne dla osób cierpiących na alergie wziewne. Należy więc zwrócić uwagę, jakie drzewa, zboża i rośliny znajdują się w okolicy - reakcje uczuleniowe mogą wywołać m.in. leszczyna, wierzba, brzoza, babka, żyto, kukurydza, lipa drobnolistna oraz sosna i świerk. Dodatkowo, jeśli ktoś jest uczulony na jad pszczół, powinien sprawdzić, czy w pobliżu nie znajdują się np. ule. Warto też dowiedzieć się, jakie zwierzęta i owady zamieszkują okolicę.
Po drugie – grunt, fundamenty i mury
Pamiętajmy, że bardzo ważny, o ile nie najważniejszy, jest grunt. Z pewnością trzeba unikać tych organicznych oraz rozmoczonych, miękkich glin i luźnych piasków. Wilgotność ziemi może wpływać na późniejszy wygląd naszego domu - zbyt duża prowadzi zazwyczaj do tworzenia się uczulających pleśni i grzybów. Warto przyjrzeć się domom sąsiadów, czy nie widać na nich pęknięć czy pleśni.
Alergikom polecana jest wylewka betonowa – ten typ konstrukcji pozwala uniknąć kłopotu związanego z wilgotną piwnicą, w której mogłoby dojść do wzrostu pleśni. Dbajmy, by piwnice były suche.
Niekorzystne dla alergika są też zawilgocone mury, które przy budowie powinny być jak najlepiej zabezpieczone, np. poprzez izolację przeciwwilgociową albo przeciwwodną. Zawilgocone mury mogą prowadzić do chorób alergicznych - szkodząc nie tylko alergikom, ale wszystkim mieszkańcom domu.
Po trzecie – okna oraz malowanie ścian wewnętrznych
Obecnie decydujemy się na okna plastikowe – nowe, łatwiejsze do umycia. Trzeba sobie jednak zdać sprawę z tego, że są one bardzo szczelne – jeśli je zamkniemy, to wilgoć nie będzie miała którędy się wydostać. Mogą się wtedy pojawić pleśnie i grzyby. W tym przypadku wystarczy nastawić okna na tzw. mikroobieg – wtedy zapewnimy przepływ powietrza w pomieszczeniach. Jeśli zaś chodzi o żaluzje, to są one nieszkodliwe pod warunkiem, że znajdują się za podwójnymi szybami. Jeśli umieścimy żaluzje po wewnętrznej stronie okien, to będzie się zbierał na nich kurz.
Na rynku dostępne są farby wodorozcieńczalne, które mają ważną cechę - paroprzepuszczalność - dzięki niej ułatwione jest wchłanianie i oddawanie przez ściany wilgoci. Ponadto szybko schną, więc krótko emitują szkodliwe substancje. Pomieszczenie po pomalowaniu najlepiej wietrzyć przez ok. 48 godzin.
Polecane są również farby krzemianowe (produkowane z substancji naturalnych), silikonowe oraz fotokataliktyczne, które cechuje zdolność ograniczania rozwoju wszelkiego rodzaju drobnoustrojów i usuwania chemicznych zanieczyszczeń z powietrza. Ponieważ nie zawierają biobójczych środków chemicznych, same nie stanowią źródła uczuleń.
Wybierajmy produkty ze znakiem Polskiego Towarzystwa Alergologicznego lub Znakiem Bezpieczeństwa E.
Na koniec – ogrzewanie, wentylacja, kominy
W przypadku ogrzewania z kominka szczególnie istotna jest szczelność rur i całej konstrukcji oraz dobra drożność odpływów wentylacyjnych, w których po lecie może nagromadzić się kurz.
Należy zwracać również uwagę, czy nie pojawiły się na kominie pęknięcia, przez które wydostaje się dym i ucieka ciepło.
Najbardziej niekorzystne są grzejniki wentylacyjne - rozpylają tumany kurzu. Wymagania zdrowotne spełniają natomiast kaloryfery centralnego ogrzewania, nowoczesne piece gazowe oraz grzejniki elektryczne. Na rynku dostępne są różne urządzenia, które ograniczają zawartość kurzu w powietrzu oraz utrzymują stałą wilgotność.
ewa.r@bialystokonline.pl
