- Rozpoczynamy inwentaryzację cmentarza farnego - poinformowała parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, pod którą podlega cmentarz. - Jest to ogromne i kosztowne przedsięwzięcie, ale bardzo potrzebne.
Inwentaryzacja pozwoli na komputerową ewidencję wszystkich grobów i miejsc grzebalnych. Na stronie internetowej cmentarza będzie można szybko wyszukać pochowanego, wyświetlić miejsce jego pochówku na interaktywnej mapie geodezyjnej, a także skorzystać z wielu narzędzi stworzonych z myślą o dysponentach grobów oraz wszystkich odwiedzających cmentarze. System pozwoli też na ewidencję miejsc, którymi nikt już się nie opiekuje.
Inwentaryzacja obejmie m.in. przeprowadzenie spisu pochowanych, wykonanie fotografii wszystkich nagrobków i przygotowanie tablic informacyjnych. Ponadto powstaną geodezyjne mapy cmentarza. Prace obejmą też nieco "papierkowej" roboty: w ich ramach zostaną przygotowane księgi cmentarne według obowiązujących przepisów i będzie opracowany regulamin nekropoli. Podczas prac inwentaryzacyjnych zostaną też zebrane deklaracje dysponentów grobu, tak by każda mogiła na cmentarzu miała określonego opiekuna.
Jak poinformowała parafia katedralna, wszystkie te zadania wykona administrator systemu Mogiły.pl z Rzeszowa, który posiada w tej dziedzinie duże doświadczenie. Prace potrwają kilka miesięcy.
Cmentarz Farny mieszczący się przy dzisiejszej ul. Raginisa został założony w 1886 r. przez księdza dziekana Wilhelma Szwarca. Oficjalnie został otwarty 15 kwietnia 1887 r.
Na cmentarzu farnym spoczęło wiele zasłużonych dla miasta i regionu osób - samorządowców, lekarzy, kapłanów oraz artystów. Swoje kwatery na cmentarzu mają tu też obrońcy Białegostoku z 1920 i 1939.
Nekropolia ta to również cenny zabytek. Jest jedną z najstarszych w Białymstoku. Znaleźć tam można kilkadziesiąt interesujących przykładów sztuki sepulkralnej, najwięcej w otoczeniu cmentarnego kościoła z 1888 r. Są to np. nagrobek Amelii i Laryssy Stankiewicz oraz Weroniki Burasowej z lat 30. XX w. w formie płyty przechodzącej w nachylającą się postać żałobnicy, rodziny Kucharskich w stylistyce art deco z rzeźbą klękającego anioła z 1931 r., Jerzego i Józefa Skwarkowskich z ok. 1898 r. w formie złamanej kolumny czy rodziny Wieczorków z ok. 1906 r. w formie obelisku na cokole z czarnego granitu. Innym jest krzyż choleryczny z 1892 r. wystawiony w intencji uchronienia parafian przed epidemią
Od 1988 r. cmentarz jest ujęty w rejestrze zabytków.
ewelina.s@bialystokonline.pl