Stanisław Pankowskifot. Stanisław Pankowski
(1918 - 2005)
Od dzieciństwa mieszka w Białymstoku, który w tamtym okresie był wielokulturowym tyglem. Już od wczesnej młodości przejawiał zainteresowania humanistyczne - malował akwarele, pisał nowele i wiersze, które publikował w wydawanym przez uczniów Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta w Białymstoku "Głosie Uczniowskim". Był współredaktorem tegoż pisma. Gimnazjum było jedną z najlepszych szkół średnich ówczesnego Białegostoku i ono właśnie ukształtowało ostatecznie wrażliwość artystyczną młodego fotografa. Po maturze w 1939 roku zapisał się na polonistykę na Uniwersytecie Wileńskim, jednak wybuch wojny uniemożliwił studia. Ożenił się w 1944 roku. Po wojnie jego pasją stała się fotografia. Aparat fotograficzny stał się jego wiernym towarzyszem. Związany był ze środowiskiem fotograficznym Białegostoku, gdzie brał udział w wystawach zbiorowych. Jego prace, wyłonione w konkursach krajowych wystawiane były również na Węgrzech i w NRD.
Od dzieciństwa mieszka w Białymstoku, który w tamtym okresie był wielokulturowym tyglem. Już od wczesnej młodości przejawiał zainteresowania humanistyczne - malował akwarele, pisał nowele i wiersze, które publikował w wydawanym przez uczniów Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta w Białymstoku "Głosie Uczniowskim". Był współredaktorem tegoż pisma. Gimnazjum było jedną z najlepszych szkół średnich ówczesnego Białegostoku i ono właśnie ukształtowało ostatecznie wrażliwość artystyczną młodego fotografa. Po maturze w 1939 roku zapisał się na polonistykę na Uniwersytecie Wileńskim, jednak wybuch wojny uniemożliwił studia. Ożenił się w 1944 roku. Po wojnie jego pasją stała się fotografia. Aparat fotograficzny stał się jego wiernym towarzyszem. Związany był ze środowiskiem fotograficznym Białegostoku, gdzie brał udział w wystawach zbiorowych. Jego prace, wyłonione w konkursach krajowych wystawiane były również na Węgrzech i w NRD.