Mamy w Podlaskiem nowy zabytek. To neogotycki kościół

Fot: WUOZ Białystok

Jak informuje Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Białymstoku, kościół parafialny p.w. Zmartwychwstania Pańskiego w Kuczynie (powiat wysokomazowiecki) został wzniesiony w latach 1888-1893 według projektu warszawskiego architekta Jana Hinza, z fundacji Joanny z Wulfersów. Budowę kościoła prowadzono staraniem ich córki Joanny Ostrowskiej. Pracami kierował inżynier powiatowy Stefan Kucharzewski, zaś nadzór sprawował inżynier gubernialny Adam Skowroński.

- Kościół parafialny p.w. Zmartwychwstania Pańskiego w Kuczynie w typie tzw. wiejskiej katedry, stanowi cenny w skali regionu i kraju neogotycki obiekt sakralny, którego architektura reprezentuje wysoki poziom artystyczny - wskazuje w decyzji wpisu do rejestru prof. dr hab. Małgorzata Dajnowicz, podlaska konserwator zabytków.

Zabytkowy kościół został wybudowany w stylu neogotyckim, jest murowany z czerwonej cegły, nietynkowany, na kamiennym cokole, trójnawowy. Świątynia została założona na rzucie prostokąta, z trójbocznie zamkniętym prezbiterium.

- O jego wartościach artystycznych świadczą zastosowane elementy i detale charakterystyczne dla stylu neogotyckiego m.in. blendy arkadkowe, ostrołuki, maswerki, trójkątne szczyty, rozeta, wimpergi, czy fryzy wykonane z czerwonej, nietynkowanej cegły na białym tle. Kościół zachował również monumentalną, proporcjonalną, niezmienioną w swej formie bryłę. Neogotyckie wyposażenie i wystrój z całą pewnością współgra z architekturą, nadając budowli spójny wyraz artystyczny. Zdaniem organu konserwatorskiego wpisanie do rejestru zabytków nieruchomych województwa podlaskiego przedmiotowych obiektów leży w interesie społecznym, ze względu na zachowane wartości artystyczne, stanowią one bowiem doskonały przykład stylu neogotyckiego w architekturze sakralnej z terenu województwa podlaskiego – dodaje prof. dr hab. Małgorzata Dajnowicz.

Z kolei ogrodzenie z bramami i kostnicą nawiązują stylowo do architektury świątyni. Stanowią uzupełnienie neogotyckiej kompozycji kościoła. Poprzez materiał ich wykonania, mowa o czerwonej cegle, oraz zastosowaniu w ich strukturze elementów takich jak ostrołuki i blendy, obiekty te korespondują ze sposobem dekoracji elewacji świątyni.