Pracownicy Biebrzańskiego Parku Narodowego dokonali wstępnej analizy siedlisk przyrodniczych objętych pożarem, który wybuchł na obszarze parku. Na podstawie zobrazowania satelitarnego z systemu WorldView stwierdzono, że pożar nie objął żadnych siedlisk Natura 2000. Spaleniu uległy głównie zbiorowiska szuwarów turzycowych, w tym trzcinnika lancetowatego, szuwaru turzycy tunikowej oraz kwaśnych młak niskoturzycowych. Ponadto uszkodzony został niewielki fragment brzeziny moczarowej oraz co najmniej dwa stanowiska brzozy niskiej, gatunku chronionego.
Ogień zbliżył się do obszaru ochrony ścisłej Czerwone Bagno, które jest miejscem występowania unikalnych gatunków roślin i zwierząt. Zagrażało to leśnemu siedlisku priorytetowemu Natura 2000 – borom oraz lasom bagiennym. Dzięki szybkiej interwencji służb pożar nie rozprzestrzenił się na ten teren. Czerwone Bagno posiada powierzchnię 4190 ha i jest jednym z najstarszych obszarów chronionych w Polsce. Powołano go w 1925 roku z inicjatywy profesora Władysława Szafera, głównie dla ochrony łosia.
Wstępne oceny wskazują, że obszar całego pożarzyska to siedliska rzadkich gatunków ptaków, m.in. wodniczki dubelta, derkacza, kropiatki, kszyka i podróżniczka. Jest to również żerowisko orlika grubodziobego, błotniaka łąkowego, błotniaka stawowego oraz gadożera. Bytowały w nim także gatunki zwierząt chronionych, m.in łosie czy wilki. W wyniku pożaru ucierpiały też drobne ssaki, gryzonie (nornik północny, nornice, ryjówki), lęgi ptaków (świergotków, skowronków), gady (żmija zygzakowata), płazy (żaba moczarowa) oraz zdecydowana większość bezkręgowców.
Służby Biebrzańskiego Parku Narodowego oszacowały, że 80% powierzchni objętej ogniem stanowiła własność Skarbu Państwa, natomiast pozostałe 20% to grunty prywatne. Dotychczas nie stwierdzono żadnych poszkodowanych zwierząt, ale park jest przygotowany, by udzielić im pomocy w Ośrodku Rehabilitacji Zwierząt w Grzędach
24@bialystokonline.pl
