Festiwal "Muziko De Nia Tempo"

Organizatorzy zapraszają na Festiwal "Muziko De Nia Tempo".

Festiwal "Muziko De Nia Tempo" - czyli "Muzyka naszych czasów" w języku Esperanto. To pierwsza pilotażowa edycja festiwalu, która przeniesie w niezwykły świat wielu kultur, religii i języków, które przez wieki współistniały w tej części świata. Głównym celem wydarzenia jest zwiększenie oferty kulturalnej Białegostoku i okolic o dostępne dla wszystkich koncerty, a także popularyzacja współczesnej muzyki klasycznej.

Festiwal skupia się na prezentacji polskiej współczesnej muzyki klasycznej, a przewodnim instrumentem będzie akordeon. Koncerty zostaną zaprezentowane w nowoczesnej formie, z towarzyszeniem warstwy audiowizualnej i kreatywnego oświetlenia, co stworzy niezapomniane wrażenia dla naszej publiczności. Koncerty odbędą się w takich lokalizacjach, takich jak Synagoga w Tykocinie, siedziba Podlaskiego Instytutu Kultury (Spodki), Aula UwB im. J. Korczaka w Białymstoku, Synagoga w Sejnach, Pawilon w Ogrodach Pałacu Branickich w Białymstoku i Muzeum Ikon w Supraślu.

Festiwal "Muziko De Nia Tempo" to także hołd dla różnorodności kulturowej tego regionu. Poprzez różnorodne programy koncertów, których inspiracją jest wielość kultur, religii i języków, chcemy upamiętnić polskie dziedzictwo historyczne tych terenów. W tym kontekście ważne jest także przypomnienie o tragicznie wymazanej społeczności żydowskiej, co odzwierciedlą utwory nawiązujące do motywów żydowskich.

Tu gdzie odbędzie się Festiwal od wieków koegzystowały różnorodne kultury i wyznawcy różnych religii. Białystok jest także mocno związany z akordeonem, stąd też podczas festiwalu będziemy celebrować szczególną więź tego miasta z tym instrumentem.

W programie Festiwalu znajdują się prawykonania i polskie pierwsze prezentacje utworów, w tym specjalnie skomponowanego na tę okazję utworu na akordeon solo, inspirowanego językiem Esperanto. Artystycznie Festiwal tworzą wybitni artyści, tacy jak Maciej Frąckiewicz, Meccorre String Quartet, Rafał Łuc, Józef Wajdzik i Mykola Syniahivskyi.

Festiwal "Muziko De Nia Tempo" stanie się pierwszym tego typu wydarzeniem w regionie, oferującym niezapomniane doznania muzyczne, bliskie sercu każdej osoby. To wyjątkowa okazja, by zanurzyć się w bogactwie różnorodności kulturowej i muzycznej połączonej w harmonijną całość. Wspólnie będziemy świętować muzykę naszych czasów, łącząc ludzi z różnych kultur i języków, tak jak marzył o tym twórca języka Esperanto, Ludwik Zamenhof. Zapraszamy do przyłączenia się do tego wyjątkowego święta muzyki, które na długo pozostanie w pamięci.

Dyrektorem artystycznym Festiwalu "Muziko De Nia Tempo" jest białostocczanin - wybitny akordeonista - Maciej Frąckiewicz.


Harmonogram:

Piątek (18.08) - Wielka Synagoga w Tykocinie

19:30 - Saskia - wizualizacje
"…mislio bi čovek: zvezde"
Maciej Frąckiewicz - akordeon

Milica Đorđević …mislio bi čovek: zvezde
Norbert Palej Widzenia
I. Wizja św. Małgorzaty Marii Alacoque
II. Wzgórze Marii
III. Cud słońca

Jan Krutul Kun malpeza vaporo (prawykonanie)
Olexandr Shchetynsky Fsakomu horodu (polskie prawykonanie)
Marcin Bortnowski zanim ranek nadejdzie
Mikhail Bronner Insomnia. Cztery wiersze Mariny Cvetaevej (polskie prawykonanie)

I. W dużym mieście...
II. I znowu okno
III. Dialog Hamleta z sumieniem
IV. Oni uważnie słuchają...
Rebecca Saunders Flesh (polskie prawykonanie)

Po koncercie odbędzie się spotkanie artystów i publiczności, które poprowadzi dziennikarz Drugiego Programu Polskiego Radia Andrzej Cezary Zieliński.

Dominującym pejzażem dźwiękowym Wielkiej Synagogi jest przejmująca cisza. Cisza tych, którzy nie wrócili. Puste echo nieobecnych. Tak głośne, że każdorazowo wnika w brzmiącą w tej przestrzeni muzykę. Program wybrany przez Macieja Frąckiewicza zdaje się stanowić kontrapunkt do tego miejsca. A nawet szerzej – nawiązuje do tkanek głębokich, w które wrośnięta jest Synagoga – wielokulturowość, wielojęzyczność, sąsiedztwo, wojna, sacrum i profanum, pamięć i zapomnienie. Wszystko to artysta wydobędzie z jednego instrumentu o prawie nieograniczonych możliwościach wyrazowych. Całość otworzy …mislio bi čovek: zvezde Milici Djordjević. Serbska kompozytorka miała 15 lat gdy na jej Belgrad spadały nocą bomby zrzucane z samolotów NATO. Tytuł kompozycji: "…można by pomyśleć: gwiazdy" opisuje te wydarzenia z dziecięcą łagodnością, muzyka wręcz odwrotnie – sięga po dosadne środki wyrazu. Ta brutalność zestawiona zostanie następnie z pełnowymiarowym sacrum. Norbert Palej w Widzeniach porusza się między chorałem, barokową polifonią, hymnem, a uduchowionym minimalizmem. Swoją kompozycję podzielił na trzy części: 1. Wizja św. Małgorzaty (inspirowana obrazem Brata Alberta), 2. Wzgórze Marii (odnoszące się do objawień w irlandzkim Knock) oraz 3. Cud słońca (na pamiątkę fatimskiego cudu Słońca). Sacrum, może nawet o rodowodzie sprzed 966 roku, oddane zostanie również w utworze Kun Malpeza Vaporo Jana Krutula. Będzie to światowa premiera tej kompozycji. Jak pisze jej autor : "Kun Malpeza Vaporo sięga do korzeni białostockich i podlaskich tradycji. Tytuł w esperanto nawiązuje do słowiańskich rytuałów oczyszczenia. Współcześnie także poszukujemy oczyszczenia zarówno ciała, jak i duszy. Poszukujemy nici łączącej nas z naturą. Dotykamy jej piękna i na nowo pragniemy stać się jej częścią" Spójność i jednoczesne wewnętrzne zróżnicowanie programu, jak po nitce poprowadzi nas na wschód – do krótkiego utworu ukraińskiego kompozytora Alexandra Shchetynskiego, peanu na cześć wolności jako najwyższej wartości. Jego Fsyakomu horodu (For Every City) oparte zostało na melodii i tekście filozofa, kompozytora, poety – Hryhorija Skoworody. Wykonawca w trakcie poszczególnych fraz będzie bezgłośnie powtarzał fragmenty z wiersza Skoworody: "Dla każdego miasta jego zwyczaje i prawa. Dla każdej głowy, odrębne myśli. Dla każdego serca jedna miłość. Dla każdego podniebienia własny smak." Zawieszona pomiędzy nocą a dniem, poezja T.S. Eliota stanowiła inspirację dla Marcina Bortnowskiego. W kompozycji Zanim ranek nadejdzie autor nawiązał dialog z poematem The Dry Salvages z "Czterech kwartetów" Eliota. Tę nokturnową część programu dopełni nocna podróż somnambulika po wielkim mieście opisana w wierszach Mariny Cwietajewej. Po nie z kolei sięgnął Mikhail Bronner tworząc czteroczęściowy cykl Insomnia. Solowy koncert Macieja Frąckiewicza zamknie utwór powracający do brutalności – tym razem na wskroś cielesnej. W kompozycji Flesh Rebecca Saunders zastosowała nie tylko rozszerzone techniki wykonawcze, ale także angażuje akordeonistę do prezentacji fragmentu ostatniego rozdziału Ulissesa Jamesa Joyce’a – wewnętrznego monologu Molly Bloom. W Wielkiej Synagodze odbijające się od białych ścian i polichromii fale dźwiękowe oraz wizualizacje autorstwa Saskii już przepełnione historiami, nasiąkają tym miejscem. Trudno wyobrazić sobie lepszy początek Festiwalu.


Sobota (19.08) - Pawilon Włoski w Ogrodach
Pałacu Branickich w Białymstoku

11:00 - Koncert dla dzieci "Najkrótsza Droga do Chin"
Chang Qinke - śpiew
Piotr Łabanow - chińskie instrumenty ludowe
Paweł Kowalski - instrumenty perkusyjne
Joanna Lalek - prowadzenie i śpiew

Czarodziejski sposób, aby w ciągu chwili znaleźć się w dalekiej azjatyckiej krainie - to pięć magicznych dźwięków tradycyjnej muzyki chińskiej, z których tworzyć można współczesne melodie. Pentatonika - mistyczna skala chińska od niepamiętnych czasów związana była z kosmologicznym pojmowaniem świata. Kolejnym dźwiękom tej skali przypisywane są porządki odpowiadające stronom świata, porom roku, kolorom, planetom, emocjom. Jest także oparta na nich wesoła i rytmiczna, polska piosenka.


Niedziela (20.08) - Podlaski Instytut Kultury

18:00 - "Dualabilis"
Rafał Łuc i Maciej Frąckiewicz - akordeony
Marta Śniady - realizacja warstwy elektronicznej
Maciej Szupica - wizualizacje

Wojciech Blecharz 3rd Phase
Mikołaj Majkusiak Chorał i Fantazja
Paweł Hendrich Dualabilis (+ live electronics)
Cezary Duchnowski Passacaglia in Between (+ live electronics) (prawykonanie)
Oxana Omelchuk …die Bäume wachsen in dem Himmel nicht.. (prawykonanie wersji na dwa akordeony)
Tomasz Jakub Opałka Crossroads
Andrzej Krzanowski Nokturn

Po koncercie będzie spotkanie artystów i publiczności, które poprowadzi dziennikarz Drugiego Programu Polskiego Radia Andrzej Cezary Zieliński.

Bezpłatne bilety wstępu do odebrania w Spodkach PIK pon-pt 8-15 lub przed koncertem.

Program koncertu łączy nowe ze starym – akustyczne brzmienie z wykorzystaniem nowych technologii. Z jednej strony barokowe wzorce, meandrują pomiędzy harmoniką dur-moll dochodząc do jej granic, z drugiej - całość spaja dualistyczna relacja pomiędzy muzycznymi światami – akustycznym i elektronicznym, zapisanym a improwizowanym.

Na sam początek zabrzmi fragment głośnej opery Wojtka Blecharza Transcryptum. Kompozycja na pograniczu performance’u została napisana nie tyle dla Teatru Wielkiego Opery Narodowej a na Teatr Wielki Operę Narodową. Cała akcja działa się w pomieszczeniach technicznych, olbrzymich zapleczach, windach, zaułkach budynku przy pl. Teatralnym. Pomiędzy nimi przemieszczała się publiczność. W różnych nietypowych miejscach czekali na widzów muzycy – czasami nawet na korytarzach, jak w przypadku utworu, który rozpocznie koncert – 3rd Phase.

Tu znów muzyka i przestrzeń stworzą jedną całość. Proszę zwrócić uwagę na bezlitosny metronom. To wcale nie ułatwienie, a kolejny gracz tego spektaklu. Po Blecharzowskiej burzy nastąpi ascetyczny Chorał i fantazja Mikołaja Majkusiaka. Podobnie jak w dawnej formie, tak i tu następuje zestawienie dwóch kontrastujących acz wynikających z siebie części. Pierwsza tradycyjnie spokojniejsza, wykorzystuje głębię niskiego brzmienia akordeonów. Druga natomiast wewnętrznie rozedrgana oparta została na jednym schemacie dźwiękowym, powtarzanym w niewielkich opóźnieniach przez cztery ręce wykonawców.

Podobną kontrastująco-przenikającą bipolarność można odkryć w większości kompozycji tego programu. Chociażby w utworze Dualabilis Pawła Hendricha, w którym dualistyczna jest relacja pomiędzy warstwą akustyczną a elektroniką, kompozycją a improwizacją, często również pomiędzy samymi rywalizującymi ze sobą, lub uzupełniającymi się muzykami oraz ich instrumentami. Sama materia muzyczna zestawiana jest tu na zasadzie odrębności i niezależności lub komplementarności.

Nie tylko jednak wewnętrznie – dualistyczne cechy wykazuje również forma zewnętrzna podzielona na sekcje, które są między sobą spolaryzowane – stanowią swoje przeciwieństwo jako odrębne zjawiska dźwiękowe ukształtowane według odmiennych typów narracji. Polaryzacja, kontrastowość – to mogłyby być słowa-klucze nie tylko tego programu, ale także dużej części twórczości Cezarego Duchnowskiego. Kompozytor ten nie potrzebuje map by poruszać się po muzyce minionych wieków. Z drugiej strony jednak ekstremalnie i bezkompromisowo (nierzadko z humorem) przeczesuje nowe rejony brzmieniowe muzyki. W premierowym wykonaniu jego Passacagli in beetween usłyszą Państwo zarówno nawiązanie do formy barokowej, akcenty harmoniczne systemu dur-moll, jak i mocno schromatyzowane jego rozsadzanie – oddalające nas znacznie od centrów tonalnych. Będzie też syntezatorowy śpiew, w którym tak lubuje się Duchnowski.

Gdzieś pomiędzy podobnymi światami plasuje się utwór białoruskiej kompozytorki mieszkającej w Niemczech – Oxany Omelchuk. Jej …die Bäume wachsen in dem Himmel nicht utrzymane jest brzmieniowo zdecydowanie bliżej muzyki dawnej niż miało to miejsce w przypadku kompozycji Duchnowskiego. To nie zarzut. Bo dualizm Omelchuk – na pograniczu punktualizmu i liryczności równie mocno burzy od wewnątrz polifonię i homofonię. Jednak w zupełnie inny sposób. Będziemy światkami premiery tego utworu w wersji na dwa akordeony. Premiera kompozycji Crossroads Tomasza Jakuba Opałki miała miejsce przeszło 10 lat temu, a zamówiona została przez samego Macieja Frąckiewicza. Skonstruowana została zatem niejako pod wymiar dzisiejszych wykonawców.

Wirtuozeria, miesza się tu z eksploracją brzmieniowych możliwości akordeonu. Podobno to właśnie na rozstajach dróg ambitni muzycy zawiązywali pakt z diabłem. Zdaje się, że by wykonać Crossroads, takowy cyrograf trzeba było podpisać.

Całość zwieńczy Nokturn ojca współczesnego polskiego akordeonu – Andrzeja Krzanowskiego. To kompozycja wewnętrznie skontrastowana – z jednej strony nieruchoma, zastygła, ale również lekko rozedrgana delikatnymi tremolami. Jestem pewien, że ten utwór, z ludową kołysanką wplecioną w partyturę, rozbudzi Państwa ciekawość i chęć odkrycia twórczości Krzanowskiego. Można ją zaspokoić sięgając po album Andrzej Krzanowski Reliefs, za który Maciej Frąckiewicz nagrodzony został nagrodą Fryderyka.


Piątek (25.08) - Biała Synagoga w Sejnach

19:00 - "…mislio bi čovek: zvezde"
Maciej Frąckiewicz - akordeon

Milica Đorđević …mislio bi čovek: zvezde
Norbert Palej Widzenia

I. Wizja św. Małgorzaty Marii Alacoque
II. Wzgórze Marii
III. Cud słońca

Jan Krutul Kun malpeza vaporo
Olexandr Shchetynsky Fsakomu horodu
Marcin Bortnowski zanim ranek nadejdzie
Mikhail Bronner Insomnia. Cztery wiersze Mariny Cvetaevej

I. W dużym mieście...
II. I znowu okno
III. Dialog Hamleta z sumieniem
IV. Oni uważnie słuchają...
Rebecca Saunders Flesh

Dominującym pejzażem dźwiękowym Białej Synagogi w Sejnach jest przejmująca cisza. Cisza tych, którzy nie wrócili. Puste echo nieobecnych. Tak głośne, że każdorazowo wnika w brzmiącą w tej przestrzeni muzykę. Program wybrany przez Macieja Frąckiewicza zdaje się stanowić kontrapunkt do tego miejsca. A nawet szerzej – nawiązuje do tkanek głębokich, w które wrośnięta jest Biała Synagoga – wielokulturowość, wielojęzyczność, sąsiedztwo, wojna, sacrum i profanum, pamięć i zapomnienie. Wszystko to artysta wydobędzie z jednego instrumentu o prawie nieograniczonych możliwościach wyrazowych. Całość otworzy …mislio bi čovek: zvezde Milici Djordjević. Serbska kompozytorka miała 15 lat gdy na jej Belgrad spadały nocą bomby zrzucane z samolotów NATO. Tytuł kompozycji: "…można by pomyśleć: gwiazdy" opisuje te wydarzenia z dziecięcą łagodnością, muzyka wręcz odwrotnie – sięga po dosadne środki wyrazu. Ta brutalność zestawiona zostanie następnie z pełnowymiarowym sacrum. Norbert Palej w Widzeniach porusza się między chorałem, barokową polifonią, hymnem, a uduchowionym minimalizmem. Swoją kompozycję podzielił na trzy części: 1.Wizja św. Małgorzaty (inspirowana obrazem Brata Alberta), 2. Wzgórze (odnoszące się do objawień w irlandzkim Knock) oraz 3. Cud (na pamiątkę fatimskiego cudu Słońca). Sacrum, może nawet o rodowodzie sprzed 966 roku, oddane zostanie również w utworze Kun Malpeza Vaporo Jana Krutula. Jak pisze jej autor: "Kompozycja sięga do korzeni białostockich i podlaskich tradycji. Tytuł w esperanto nawiązuje do słowiańskich rytuałów oczyszczenia. Współcześnie także poszukujemy oczyszczenia zarówno ciała, jak i duszy. Poszukujemy nici łączącej nas z naturą. Dotykamy jej piękna i na nowo pragniemy stać się jej częścią" Spójność i jednoczesne wewnętrzne zróżnicowanie programu, jak po nitce poprowadzi nas na wschód – do krótkiego utworu ukraińskiego kompozytora Alexandra Shchetynskiego. Jego Fsyakomu horodu (For Every City) oparte zostało na melodii filozofa, kompozytora, poety – Hryhorija Skoworody. Wykonawca w trakcie poszczególnych fraz będzie bezgłośnie powtarzał fragmenty z wiersza Skoworody: "Dla każdego miasta jego zwyczaje i prawa. Dla każdej głowy, odrębne myśli. Dla każdego serca jedna miłość. Dla każdego podniebienia własny smak." Zawieszona pomiędzy nocą a dniem, poezja T.S. Eliota stanowiła inspirację dla Marcina Bortnowskiego. W kompozycji Zanim ranek nadejdzie autor nawiązał dialog z poematem The Dry Salvages z "Czterech kwartetów" Eliota. Tę nokturnową część programu dopełni nocna podróż somnambulika po wielkim mieście opisana w wierszach Mariny Cwietajewej. Po nie z kolei sięgnął Mikhail Bronner tworząc czteroczęściowy cykl Insomnia. Solowy koncert Macieja Frąckiewicza zamknie utwór powracający do brutalności – tym razem na wskroś cielesnej. W kompozycji Flesh Rebecca Saunders zastosowała nie tylko rozszerzone techniki wykonawcze, ale także angażuje akordeonistę do prezentacji fragmentu ostatniego rozdziału Ulissesa Jamesa Joyce’a – wewnętrznego monologu Molly Bloom. W Białej Synagodze nie zachowały się oryginalne polichromie. Odbijające się od białych ścian i nazwisk fale dźwiękowe już przepełnione historiami, nasiąkają tym miejscem. Trudno wyobrazić sobie lepszą korespondencję sztuki i historii.


Sobota (26.08) - Muzeum Ikon w Supraślu

15:00 - "Silhouetten/muzyczne zwiedzanie - Młode Talenty"
Józef Wajdzik i Mykola Syniahivskyi - akordeony

Władysław Zolotariow Ferapontow Monastyr
Sofia Gubaidulina Et Expecto
Staffan Mossenmark Wood Spirit
Jürgen Ganzer Silhouetten III
Mikołaj Majkusiak Kaprys no 2

Volodymir Runchak Suita no 1. Portrety kompozytorów, cz. IV Strawiński
Yaroslav Oleksiv Night in the Mountains Meadows
Ole Schmidt Toccata No.2
Alexander Shchetynsky Trauriges Lied
Camille Saint-Säens/F. Liszt/V. Horovitz/J. Szyszkin Danse Macabre

Silhouetten - muzyczne zwiedzanie to koncert Młodych Talentów, którzy symultanicznie na dwóch piętrach Muzeum Ikon w Supraślu zaprezentują swoje niezwykłe umiejętności muzyczne. Publiczność będzie mogła podziwiać te wspaniałą kolekcję ikon jednocześnie przysłuchując się muzyce Przestrzeń ta stanie stanie się świadkiem niezapomnianych dźwięków i emocji podczas Festiwalu "Muziko De Nia Tempo".

Wstęp w ramach biletu do Muzeum.


Niedziela (27.08) - Aula UwB im J. Korczaka w Białymstoku

18:00 - "Can you hear them...?"
Meccore String Quartet w składzie
Wojciech Koprowski - skrzypce
Aleksandra Bryła - skrzypce
Michał Bryła - altówka
Marcin Mączyński - wiolonczela
Maciej Frąckiewicz - akordeon
Maciej Szupica - wizualizacje

Krzysztof Penderecki Kwartet smyczkowy nr 3 "Kartki z niezapisanego dziennika"
Marcin Błażewicz Can you hear them? Shadows of memory…
Krzysztof Baculewski Punctum saliens (prawykonanie)
Aleksander Lasoń Eufonium

Po koncercie będzie spotkanie artystów, kompozytora i publiczności, które poprowadzi dziennikarz Drugiego Programu Polskiego Radia Andrzej Cezary Zieliński.

Bilety 30 zł/20 zł.
Wstęp wolny dla uczniów i studentów szkół i uczelni artystycznych (za okazaniem ważnej legitymacji przy wejściu).


Wstęp wolny oprócz wydarzeń na których wymieniony jest bilet.