Ministerstwo Środowiska tłumaczy, że kiedy wpisywano puszczę na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2014 r., popełniono kilka błędów. Nie przeprowadzono m.in. konsultacji i analiz na temat tego, jak taki obiekt wpłynie na otoczenie społeczno-gospodarcze wokół puszczy. Teraz takie działania będą wykonane.
Komitet Światowego Dziedzictwa UNESCO zdecydował o pozostawieniu Puszczy Białowieskiej na Liście Światowego Dziedzictwa, ale do dyskusji wróci za rok.
Organizacje ekologiczne podkreślają, że jeśli resort będzie dalej forsował zwiększenie cięć, to może się to stać podstawą, by w przyszłości puszcza mogła się znaleźć na Liście Dziedzictwa Zagrożonego. Ekolodzy oraz część środowisk naukowych wskazują, że gradacja kornika (który m.in. jest przyczyną wycinek) to proces naturalny, a ingerencje człowieka w procesy w Puszczy Białowieskiej powinny być ograniczone do minimum. Eksperci współpracujący z UNESCO wskazali, że Ministerstwo Środowiska nie przeprowadziło oceny wpływu zwiększonego pozyskania drewna na te cechy, dzięki którym puszcza została uznana za Światowe Dziedzictwo.
Resort środowiska odniósł się też już do wezwania, które w połowie czerwca Komisja Europejska wysłała do Warszawy. Domagała się w nim usunięcia "uchybienia" i tym samym rozpoczęła procedurę o naruszenie prawa UE przeciw Polsce. KE zarzuciła naruszenie niektórych przepisów programu Natura 2000.
Sprawę skomentował minister środowiska Jan Szyszko, nie ukrywając, że jej finałem może być pozwanie Polski przed Europejski Trybunał Sprawiedliwości:
- Ja już występowałem przed ETS w sprawie Rospudy i to się skończyło porażką tych, którzy mnie pozywali - mówił.
Burzę wokół puszczy wywołała marcowa decyzja o zmianie planu urządzenia lasu dla Nadleśnictwa Białowieża. Zakłada ona zwiększenie pozyskania drewna do 188 tys. m3 w ciągu 10 lat. Stary plan mówił o 63,4 tys. m3.
Źródło: www.naukawpolsce.pap.pl
ewelina.s@bialystokonline.pl
