Ten położony w południowo-wschodniej Polsce park jest stosunkowo młody. Powstał w 1995 r. i objął niecałe 200 km kw. najbardziej cennego przyrodniczo terenu Beskidu Niskiego. W 95 proc. jego powierzchnię zajmują lasy. Zbiorowiska nieleśne to jedynie około 5 proc. powierzchni Parku, ale to one nadają mu nieodpartego uroku. Najbardziej rozpowszechnione są łąki i pastwiska. Na szczególną uwagę zasługuje chaber miękkowłosy roślina opisana po raz pierwszy z terenu Magurskiego PN. Roślina ta, występująca na miejscach dawnych zabudowań wiejskich Łemków i Bojków, ich cerkwi, cmentarzy, jest charakterystyczna dla regionu dawniej przez nich zamieszkiwanego.
W magurskich lasach znajdziemy ogromnych rozmiarów wychodnie piaskowca magurskiego, które w formie porozrzucanych głazów leżą na stokach gór. Najciekawszym z nich jest "Diabli Kamień" - pomnik przyrody. Na magurskich szlakach mamy szanse spotkać zwierzęta występujące także w Puszczy Białowieskiej, takie jak kunę leśną, rysia, wilka, myszołowa czy orlika krzykliwego - symbol Magurskiego Parku Narodowego. Występują tam również salamandra plamista i traszka karpacka, których u nas nie spotkamy.
Wystawa składa się z 65 fotografii, planszy informacyjnej o Magurskim Parku Narodowym i jego mapy. Można ją oglądać w dniach i godzinach pracy Muzeum BPN, czyli od wtorku do niedzieli w godzinach od 9 do 16. Nauczyciele i osoby zainteresowane uczestnictwem w muzealnych zajęciach edukacyjnych dotyczących tej wystawy czasowej proszone są o kontakt z kustoszem muzeum: Ewą Moroz-Keczyńską, culture@bpn.com.pl, tel. 85 682 97 11.
