Białostocki FotoIkon. Białostockie getto.

Organizatorzy zapraszają na wystawę "Białostocki FotoIkon. Białostockie getto.".

Po napaści Niemiec na Związek Sowiecki Adolf Hitler dekretem z 22 lipca 1941 roku ustanowił Bezirk Bialystok, stawiając na jego czele Ericha Kocha, gauleitera i nadprezydenta Prus Wschodnich. Niemcy przystąpiły do ostatecznego rozwiązania "kwestii żydowskiej".

27 czerwca – wraz z zamkniętymi w niej ośmiuset mężczyznami i chłopcami żydowskimi – spłonęła Wielka Synagoga i rozciągająca się wokół niej dzielnica żydowska Chanajki. W następnych dniach nastąpiły dalsze masowe egzekucje skierowane szczególnie przeciwko inteligencji żydowskiej. 1 sierpnia 1941 roku zamknięto bramy utworzonego wcześniej w centrum miasta getta.

Przy ul. Kupieckiej, centralnej w getcie, tak jak przed wojną mieściły się ciasno stłoczone sklepy z wszelkimi towarami: bławatnymi, sukienniczymi, dodatkami krawieckimi, futrzarskimi, żelaznymi i narzędziami, słowem wszystkim, co w życiu może się przydać. Tu znalazły się również małe fabryczki i warsztaty. Do sklepów, pracowni krawieckich i szewskich przyjeżdżały żony oficerów niemieckich po luksusowe towary sprzedawane za bezcen. Wyroby wytwarzane w getcie miały zapewnić życie jego mieszkańcom – dopóki były potrzebne Niemcom, dopóty istniało getto białostockie.

Historia getta białostockiego kończy się 16 sierpnia 1943 roku, kiedy wybuchło w nim dwudniowe powstanie, krwawo stłumione przez specjalne oddziały SS. Tragedia dobiegła końca 3 listopada 1943 roku na Majdanku, kiedy to Niemcy w czasie akcji "Żniwa" rozstrzelali ok. 20 tys. Żydów białostockich.


Kuratorka wystawy: Jolanta Szczygieł-Rogowska