Stan wojenny wprowadzono 13 grudnia 1981 r. na terenie całej PRL na mocy uchwały Rady Państwa, podjętej na polecenie Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego (pozakonstytucyjnego organu władzy, nadrzędnego wobec konstytucyjnych władz).
13 grudnia o godzinie 0:00 oddziały ZOMO rozpoczęły ogólnokrajową akcję aresztowań działaczy opozycyjnych. 10 tys. funkcjonariuszy wzięło udział w akcji "Jodła", której celem było zatrzymanie i umieszczenie w aresztach i więzieniach wytypowanych osób, uznanych za groźne dla porządku publicznego. Kilkanaście minut przed północą rozpoczęła się akcja "Azalia", mająca na celu opanowanie i wyłączenie central telefonicznych.
Oficjalnym powodem ogłoszenia stanu wojennego była zła sytuacja gospodarcza kraju - puste sklepy i "kartki", m.in. na mięso, masło, tłuszcze, mąkę i ryż. Mówiło się o zagrożeniu bezpieczeństwa energetycznego zimą. Rzeczywistymi powodami były obawy komunistów przed utratą władzy, związane aktywnością NSZZ "Solidarność" i gwałtowny spadek poparcia dla polityki Partii.
Stan wojenny został zawieszony 31 grudnia 1982 r., a zniesiono go 22 lipca 1983 r.