Włókiennicza 17. Kolejna ciekawa inicjatywa mieszkańców wspólnoty

Fot: MN

Mieszkańcy bloku przy ul. Włókienniczej 17

To, co dzieje się przy bloku pod adresem Włókiennicza 17, można podawać jako wzór działania wspólnoty mieszkaniowej. Dzięki zaangażowaniu mieszkańców podwórko przed ich oknami z roku na rok pięknieje i staje się miejscem, w którym rozwija się prawdziwa wspólnotowość.

Rok temu, po uzyskaniu z miejskiego programu "Nasze podwórko" dofinansowania na zagospodarowanie terenu przy ul. Włókienniczej 17, pojawiła się tam drewniana wiata ze stolikami, nowa piaskownica, ścianka wspinaczkowa dla dzieci i zamykany śmietnik połączony z rowerownią. To był dopiero początek. Niedługo potem mieszkańcy, korzystając z funduszu remontowego wspólnoty, założyli na podwórku kwietnik, posadzono również krzewy i drzewa, w tym świerk, na którym mieszkańcy zimą powiesili świąteczne lampki.

Razem z nastaniem wiosny członkowie wspólnoty postanowili stworzyć sobie na podwórku zielnik, na którym posadzone mają być takie rośliny jak oregano, szałwia, lawenda, bazylia, mięta, tymianek, cząber itp. Pojawić się mają także krzewy owocowe: porzeczka, rokitnik, agrest.

- Wypielimy dzisiaj ogródek z kwiatami, który został założony w zeszłym roku i zainicjujemy całkowicie nowy pomysł - założenie herbarium, czyli zielnika na drugiej grządce, połączonego z posadzeniem kilku krzewów owocowych - mówi Radek Puśko, mieszkaniec wspólnoty Włókiennicza 17 i prowodyr zmian na podwórku.

Herbarium to jednak nie jedyne, co w najbliższym czasie pojawi się na podwórku. Przy klatkach już zamontowano stojaki na rowery, a jeszcze w tym roku stanąć mają tam ławki, śmietniki i specjalne pojemniki na psie odchody, a w dalszej perspektywie zamontowana zostanie huśtawka. Wszystko przemyślane i spójne z obecną koncepcją. W działania mieszkańcy włączają się chętnie, bo mają świadomość, że robią to przede wszystkim dla siebie.

- Mieszkam tu 10 lat, a w zarządzie jestem 4 lata. Wcześniej spotkania wspólnoty odbywały się raz w roku, ja postanowiłem jednak spotykać się z sąsiadami częściej, rozmawiać o życiu wspólnoty. To również doprowadziło do tego, że ludzie, którzy wcześniej się nie znali, teraz się spotykają, uśmiechają się do siebie, podoba im to, co teraz się dzieje - mówi Radek Puśko.