Uwięzieni we własnych mieszkaniach. Rok w pandemii

Fot: Szlachetna Paczka/raport o samotności

Covidowa rzeczywistość jest taka, że wiele osób zostało odciętych od bliskich, samotni boją się losu gorszego od śmierci, a mianowicie tego, że w ostatnich chwilach nie będzie nikogo, kto poda im rękę, że nikt nawet nie zauważy ich odejścia.

Zwłaszcza osoby starsze boją się, że w razie choroby nie dostaną na czas wsparcia medycznego, bo obciążone przez pandemię szpitale często nie są w stanie udzielić pomocy wszystkim chorym.
Dużo osób starszych, a szczególnie bezdzietnych, nie ma nawet do kogo zadzwonić. Nawet ci, którzy mają rodzinę, to jeśli dostaną się do szpitala, będą w nim sami. A to z racji tego, że obecne wymogi epidemiologiczne nie pozwalają na odwiedziny w szpitalach.

"Samotność, tak jak wirus, zabija - i nie jest to przenośnia"

Oblicza samotności są różne. Z raportu przeprowadzonego przez Szlachetną Paczkę wynika, że co trzeci Polak powyżej 75. roku życia mieszka sam. Z kolei u 42% badanych osób w wieku powyżej 85 lat obserwuje się objawy depresji.

W 2020 r. po raz pierwszy od dwudziestu lat liczba osób podejmujących próbę samobójczą przekroczyła granicę 12 tys. A co trzeci bezrobotny, który podejmował wcześniej pracę, w IV kwartale 2020 r. jako przyczynę utraty zajęcia podał sytuację spowodowaną pandemią COVID-19.

Blisko 30% potrzebujących, którzy zostali włączeni do Szlachetnej Paczki w 2020 roku stanowiły osoby samotne. Zatrważające jest też to, że aż 2,5 miliona rodziców opiekuje się dziećmi samotnie. Prawie 11,4 mld zł to kwota zaległości rodziców, którzy nie płacą alimentów. W Polsce jest już 280 tys. takich osób. Dziś przez pandemię 53% z rodzin objętych alimentami odczuwa większe problemy z ubieganiem się o płatność tego świadczenia.