Przede wszystkim należy zbierać i spożywać grzyby, co do których mamy absolutną pewność, że są gatunkami jadalnymi. Nie wolno przeprowadzać prób smakowych z nieznanymi grzybami. Jak się mówi "wszystkie grzyby są jadalne - ale niektóre tylko raz...".
Nie należy zbierać grzybów młodych, które nie mają wykształconych owocników. Trudno wówczas rozpoznać gatunek i łatwo się pomylić w jego ocenie. Nie powinniśmy też zbierać grzybów starych, przejrzałych, przerośniętych, zaczerwionych.
Powinniśmy unikać zbierania grzybów wokół terenów przemysłowych lub szlaków komunikacyjnych (łatwo wchłaniają pyły i zanieczyszczenia) oraz w parkach narodowych i rezerwatach przyrody, a także podczas deszczu, gdyż nasiąknięte wodą łatwo się psują.
Przy małej znajomości grzybów najlepiej nie zbierać okazów z blaszkami pod kapeluszem, wśród nich są gatunki śmiertelnie trujące. Mniej niebezpieczne są grzyby z rurkami. Zbieramy je przez wykręcanie owocników z podłoża. Pozostały dołek zasypujemy ziemią, którą lekko przygniatamy, co zabezpiecza grzybnię. Zebrane grzyby po oczyszczeniu z ziemi i ściółki układamy w koszykach lub łubiankach, nigdy w torebkach i woreczkach foliowych, ponieważ łatwo ulegają zaparzeniu, zepsuciu i stanowią znakomitą pożywkę dla pleśni i bakterii. Nawet w gatunkach jadalnych wytwarzają się wówczas substancje trujące i szkodliwe dla zdrowia.
Potrawy z grzybów należą do ciężkostrawnych - nie należy podawać ich dzieciom w wieku 0-7 lat i osobom starszym. Potrawy z grzybów należy spożywać świeże, bezpośrednio po sporządzeniu, nie wolno przetrzymywać ich nawet w lodówce, ponieważ łatwo się one psują i szybko powstają w nich substancje trujące. Trucizn zawartych w grzybach nie niszczy ani marynowanie grzybów w occie, ani suszenie. Zatruciu nie zapobiega moczenie grzybów i odlewanie wywaru, gdyż nie wszystkie substancje trujące są rozpuszczalne i wypłukiwane przez wodę, a także nie są niszczone w wysokiej temperaturze.
