UNESCO jednoznacznie za ochroną Puszczy Białowieskiej

Fot: Kocham Puszczę/FB

Od początku lipca w stolicy Azerbejdżanu trwa szczyt UNESCO, podczas którego zajęto się sytuacją w Puszczy Białowieskiej. Jest ona bowiem wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa, ale według ekspertów z Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody wartości przyrodnicze, ze względu na które została wpisana na listę, mogą uniknąć degradacji w wyniku nieodpowiednich działań w Puszczy. Przedstawiciele IUCN zalecili, żeby całkowicie wstrzymać cięcia komercyjne, wywożenie martwych drzew oraz prowadzenie nasadzeń, a cięcia ze względów bezpieczeństwa zdecydowanie ograniczyć (do 50 m od drogi).

Podczas szczytu potwierdził to Komitet Światowego Dziedzictwa UNESCO, który wydał komunikat wzywający polskie Ministerstwo Środowiska do podjęcia prac nad Zintegrowanym Planem Zarządzania dla Puszczy Białowieskiej jako obiektu Światowego Dziedzictwa UNESCO przy zaangażowaniu wszystkich zainteresowanych stron – w tym społecznej, ale z zaznaczeniem, że wszystkie prowadzone w niej działania mają dążyć do zachowania jej wartości przyrodniczych.

Według środowisk stających w obronie Puszczy i domagających się, by cały jej teren objąć ochroną jako Park Narodowy, należy m.in. wstrzymać trwające prace nad nowymi aneksami do planów urządzenia lasu i dokumentów umożliwiających wycinkę w Puszczy. Zgodnie z aneksami do 2021 roku miałoby zostać wyciętych prawie 155 tys. m3 drzew.

W innym wypadku Puszcza Białowieska trafi na Listę Światowego Dziedzictwa w Zagrożeniu. Wpisanie jakiekolwiek obiektu na tę listę ma zwrócić uwagę społeczności międzynarodowej na warunki zagrażające wartościom danego obiektu. Jeśli jednak nie nastąpi poprawa i wartość obiektu spadnie, wówczas zostaje on całkowicie wykreślony z listy. Na razie stało się to dwukrotnie. 

Część obszaru Białowieskiego Parku Narodowego na listę światowego dziedzictwa UNESCO została wpisana w 1979 roku. Białoruska część Puszczy Białowieskiej – w 1992 roku jako rozszerzenie wpisu. Od 1992 roku obie części puszczy stanowią jeden obiekt transgraniczny. W 2014 roku to miejsce światowego dziedzictwa zostało rozszerzone.