Pielgrzymowali całymi rodzinami. Pątnicy udali się do Juchnowca

Fot: Archidiecezja Białostocka

W 28. Pieszej Pielgrzymce Rodzin do Juchnowca uczestniczyło ponad 370 pielgrzymów z Białegostoku i okolic. Do pielgrzymów, którzy po godz. 8.00 wyruszyli w drogę z białostockiej archikatedry, w Juchnowcu dołączyli mieszkańcy miejscowości znajdujących się na trasie przemarszu, m.in.: Brończan, Janowicz, Biel, Rumejek, Lubejek, Hermanówki, Kudrycz, Ogrodniczek i Księżyna.

Do sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin w Juchnowcu pątnicy dotarli w południe. Na progu świątyni powitał ich ks. dziekan i jednocześnie proboszcz – Andrzej Kondzior.

Wydarzenie uwieńczyła msza pod przewodnictwem bp. Henryka Ciereszki, który w homilii mówił, że „uwielbiać Boga oznacza zanosić prośby i okazywać wdzięczność”. Zaznaczał, że prawdziwa radość nie tkwi w rzeczach, ale w głębi ludzkiej duszy.

Biskup podkreślał szczególne obdarowanie, otrzymane dzięki „włączeniu w Kościół Chrystusa, w tę Bosko-ludzką rzeczywistość, która pozwala wszystkie sprawy codziennego życia odnosić do Boga”, dodając, że sobotnia pielgrzymka pomaga jej uczestnikom zrozumieć, jakie znaczenie ma wspólnota w wierze kościoła: pokazuje jego bogactwo i jest wezwaniem, by tym bogactwem ubogacać też innych, ubogacać siebie nawzajem w rodzinie, ale też tych, którzy dotychczas nie odkryli jeszcze Bożej miłości.

Sanktuarium w Juchnowcu ma długą historię

Sanktuarium w Juchnowcu jest jednym z dziewięciu sanktuariów metropolii białostockiej. Obraz Matki Bożej w Sanktuarium Królowej Rodzin odbiera cześć od ponad 460 lat. W każdą sobotę odmawiana jest tam nowenna do Matki Bożej Królowej Rodzin, zaś w pierwszą niedzielę lipca do Juchnowca pielgrzymują wierni z całymi rodzinami, by oddać się w opiekę Maryi.

Świątynia ta powstała w XVIII w., w miejscu starego, drewnianego kościółka wzniesionego w wieku XVI. Już w drewnianej świątyni czczono namalowaną na desce ikonę Matki Bożej przykrytej złoto-srebrną szatą. Ikona ta zasłynęła licznymi łaskami i cudami. W XVII w. było to najbardziej znane sanktuarium w archidiecezji wileńskiej, zaraz po sanktuariach w Ostrej Bramie, Różanymstoku i kościele św. Michała w Wilnie.