Maciej Maciejewskifot. Filmoteka Narodowa
Maciej Maciejewski urodził się 1 października 1914 r. w Augustowie. Walczył w kampanii wrześniowej 1939 r., pod Lwowem został ciężko ranny.
Występował w polskim Teatrze Lalki i Aktora w Grodnie, w krakowskich teatrach: Rapsodycznym i Grotesce, w Teatrze Wybrzeże, w łódzkim Teatrze Wojska Polskiego.
W 1949 r. związał się z Teatrem Polskim, potem Dramatycznym. Po 1959 r. wrócił do Teatru Polskiego.
Przygodę z kinem rozpoczął w 1951 r. rolą skrzypka Slavika w "Młodości Chopina" Aleksandra Forda. Później wystąpił m.in. w "Żołnierzu zwycięstwa" w epizodycznej roli oficera sztabowego.
W 1956 r. zagrał jedną ze swoich najważniejszych ról - porucznika w "Kanale" Wajdy.
Zagrał jeszcze kilkadziesiąt drugoplanowych ról filmowych i telewizyjnych.
Wystąpił w ponad 40 spektaklach Teatru Telewizji, był związany z Teatrem Polskiego Radia, brał udział w dubbingu.
Był odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi.
To najdłużej żyjący polski aktor, o dwa lata przeżył Irenę Renard (1888-1989).
Zmarł 17 maja w wieku 103 lat.
Występował w polskim Teatrze Lalki i Aktora w Grodnie, w krakowskich teatrach: Rapsodycznym i Grotesce, w Teatrze Wybrzeże, w łódzkim Teatrze Wojska Polskiego.
W 1949 r. związał się z Teatrem Polskim, potem Dramatycznym. Po 1959 r. wrócił do Teatru Polskiego.
Przygodę z kinem rozpoczął w 1951 r. rolą skrzypka Slavika w "Młodości Chopina" Aleksandra Forda. Później wystąpił m.in. w "Żołnierzu zwycięstwa" w epizodycznej roli oficera sztabowego.
W 1956 r. zagrał jedną ze swoich najważniejszych ról - porucznika w "Kanale" Wajdy.
Zagrał jeszcze kilkadziesiąt drugoplanowych ról filmowych i telewizyjnych.
Wystąpił w ponad 40 spektaklach Teatru Telewizji, był związany z Teatrem Polskiego Radia, brał udział w dubbingu.
Był odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Złotym Krzyżem Zasługi.
To najdłużej żyjący polski aktor, o dwa lata przeżył Irenę Renard (1888-1989).
Zmarł 17 maja w wieku 103 lat.