Ludzie mieszkali tu już 4 tys. lat temu. Kępa bernardyńska objęta ochroną

Fot: Irena Taranta

Źródło: "Klasztor oo. Bernardynów na tykocińskiej kępie. Wstępne wyniki badań archeologicznych..."

Poszerzyła się ewidencja zabytków naszego województwa.

Prof. Małgorzata Dajnowicz podlaska wojewódzka konserwator zabytków włączyła do wojewódzkiej ewidencji zabytków kępę bernardyńską w Tykocinie (stanowisko nr 38). Jednocześnie prowadzone jest postępowanie administracyjne w sprawie wpisania tego obiektu do rejestru zabytków archeologicznych województwa podlaskiego - zakomunikował Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Białymstoku.

Tzw. kępa bernardyńska to teren, na które laik nie zwróci uwagi. Obejmuje niewielkie wzniesienie na prawym brzegu Narwi otoczone od południa, wschodu i północy rozlewiskami rzeki. Dziś znajduje się tam dom mieszkalny i zabudowania gospodarcze. Po południowego-zachodu straszą ruiny dużych budynków gospodarczych, dobrze widoczne dla wszystkich, który udają się do tykocińskiego zamku. Pozostała część jest użytkowana rolniczo.

O tym, że znajdował się tam pierwszy kościół w mieście (późnogotycki) i klasztor Bernardynów źródła historyczne nie milczały. Założenie ufundował w 1479 r. wojewoda trocki Marcin Gasztołd. Za jego życia zostało wybudowane prezbiterium kościoła i część budynków konwentu, ukończono je już w XVII w. Przestały funkcjonować pod koniec XVIII w., gdy Jan Klemens Branicki ufundował nowy kościół, na potrzeby którego brano budulec ze starego. Klasztor na kępie bernardyńskiej to najstarsze założenie klasztorne w całym regionie.

W czerwcu 2014 r. zostały przeprowadzone tam sondażowe badania archeologiczne, które miały ustalić lokalizację reliktów zabudowy i poszerzenie wiedzy o najstarszym w regionie założeniu klasztornym.

Badania archeologiczne oraz materiały archiwalne potwierdziły istnienie w tym miejscu reliktów architektury oraz nawarstwień ziemnych związanych z funkcjonowaniem późnośredniowiecznego kościoła i klasztorów oo. Bernardynów, a także związanego z nimi miejsca pochówku. Badania potwierdził także funkcjonowanie na tym terenie późnonowożytnej siedziby urzędów i sądów ziemskich. Uchwycone zostały ślady osadnictwa z okresu neolitu i wczesnej epoki brązu - podsumowuje WUOZ.