 |  |  |
Edward Konachowiczfot. cerkiew.pl
Przyszedł urodził się w Kleszczelach. Ukończył technikum rolnicze i następnie rozpoczął naukę w Prawosławnym Seminarium Duchownym w Warszawie.
W latach 1947–1949 niósł posługę w monasterze św. Onufrego w Jabłecznej. W latach 1949–1971 był dyrygentem-psalmistą w rodzinnych Kleszczelach, jednocześnie udzielając się jako nauczyciel śpiewu i języka cerkiewnosłowiańskiego.
Poślubił Marię Noskowicz.
15 marca 1970 r. przyjął święcenia diakońskie, zaś 22 marca tego samego roku święcenia kapłańskie z rąk biskupa białostocko-gdańskiego Nikanora (Niesłuchowskiego).
Zaraz po święceniach został proboszczem parafii w Jurowlanach w dekanacie sokólskim, zaś w latach 1971–2004 był proboszczem parafii Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Jałówce w dekanacie gródeckim. Jako proboszcz doprowadził m.in. do wybudowania dzwonnicy wraz ze świątynią według projektu prof. Aleksandra Grygorowicza, a także rozbudowy i poświęcenia kaplicy św. Mikołaja w Bachurach.
Był wieloletnim kapelanem Domu Spokojnej Starości w Jałówce. W latach 1951–2004 był katechetą w licznych miejscowościach na terenie diecezji w tym Kleszczelach, Jurowlanach, Jałówce, Wiejkach, Podozieranach, Łupiance Starej, Zaleszanach, Zubrach, Cisówce, Nowosadach oraz Szymkach.
W 2004 r. ze względów zdrowotnych na własną prośbę przeszedł w stan spoczynku i wraz z żoną zamieszkał w Białymstoku (od 2018 r. był rezydentem parafii św. Jana Teologa).
Był również poza działalnością duszpasterską i katechetyczną autorem dwóch kompozycji melodii utworów liturgicznych.
Za swoją posługę duchowną i działalność katechetyczną był wielokrotne nagradzany. W 1999 r. otrzymał prawo noszenia mitry. W 2016 r. przy okazji obchodów 90. urodzin został odznaczony przez abp. Jakuba w imieniu św. Soboru Biskupów PAKP – Orderem św. Marii Magdaleny II stopnia w uznaniu za zasługi dla Cerkwi.
Zmarł 21 września wracając z liturgii w dniu Święta Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy.
Był najstarszym duchownym Kościoła prawosławnego w Polsce.
W latach 1947–1949 niósł posługę w monasterze św. Onufrego w Jabłecznej. W latach 1949–1971 był dyrygentem-psalmistą w rodzinnych Kleszczelach, jednocześnie udzielając się jako nauczyciel śpiewu i języka cerkiewnosłowiańskiego.
Poślubił Marię Noskowicz.
15 marca 1970 r. przyjął święcenia diakońskie, zaś 22 marca tego samego roku święcenia kapłańskie z rąk biskupa białostocko-gdańskiego Nikanora (Niesłuchowskiego).
Zaraz po święceniach został proboszczem parafii w Jurowlanach w dekanacie sokólskim, zaś w latach 1971–2004 był proboszczem parafii Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Jałówce w dekanacie gródeckim. Jako proboszcz doprowadził m.in. do wybudowania dzwonnicy wraz ze świątynią według projektu prof. Aleksandra Grygorowicza, a także rozbudowy i poświęcenia kaplicy św. Mikołaja w Bachurach.
Był wieloletnim kapelanem Domu Spokojnej Starości w Jałówce. W latach 1951–2004 był katechetą w licznych miejscowościach na terenie diecezji w tym Kleszczelach, Jurowlanach, Jałówce, Wiejkach, Podozieranach, Łupiance Starej, Zaleszanach, Zubrach, Cisówce, Nowosadach oraz Szymkach.
W 2004 r. ze względów zdrowotnych na własną prośbę przeszedł w stan spoczynku i wraz z żoną zamieszkał w Białymstoku (od 2018 r. był rezydentem parafii św. Jana Teologa).
Był również poza działalnością duszpasterską i katechetyczną autorem dwóch kompozycji melodii utworów liturgicznych.
Za swoją posługę duchowną i działalność katechetyczną był wielokrotne nagradzany. W 1999 r. otrzymał prawo noszenia mitry. W 2016 r. przy okazji obchodów 90. urodzin został odznaczony przez abp. Jakuba w imieniu św. Soboru Biskupów PAKP – Orderem św. Marii Magdaleny II stopnia w uznaniu za zasługi dla Cerkwi.
Zmarł 21 września wracając z liturgii w dniu Święta Narodzenia Przenajświętszej Bogurodzicy.
Był najstarszym duchownym Kościoła prawosławnego w Polsce.
