Czy kwarantanna i izolacja są tym samym?

Fot: pixabay.com

Kwarantanna to odosobnienie osoby zdrowej np. po kontakcie z kimś chorym na koronawirusa. Trwa 10 dni. Jednak w niektórych przypadkach może być przedłużona, m.in. w związku z zachorowaniem współdomownika. Przeważnie kwarantanna zaczyna się po tym, jak organ inspekcji sanitarnej skontaktuje się z osobą narażoną na zakażenie. Z kolei kwarantanna osoby skierowanej na badanie trwa od dnia następującego po dniu wystawienia skierowania przez lekarza do czasu uzyskania ujemnego wyniku.

A co z izolacją? Jeżeli ktoś uzyskał dodatni wynik testu, kwarantanna przekształca się w izolację, która kończy się:

- u osób objawowych – 3 dni od ustąpienia symptomów, ale nie krócej niż 13 dni od wystąpienia objawów,

- u osób bezobjawowych – 10 dni liczone od uzyskania wyniku dodatniego (poprzedzającej kwarantanny się w te 10 dni nie wlicza).

Izolacja jest więc pogłębioną kwarantanną i wiąże się z pewnymi zasadami. Chory powinien przebywać całą dobę w jednym, wietrzonym pokoju (wentylatory, klimatyzacja czy oczyszczacze powietrza nie są wskazane). Musi też trzymać tu ręczniki i przybory toaletowe. Nikt z domowników nie powinien wchodzić do tego pomieszczenia. Osoba izolowana i pozostałe osoby z mieszkania czy domu muszą zachowywać dystans (odstęp minimum 1,5 metra). Chory powinien również korzystać z oddzielnych naczyń oraz często zmieniać pościel, ręczniki, ubrania, piżamę i jak najszybciej je wyprać w temperaturze 60 stopni. Mile widziany jest też oddzielny kosz na śmieci. Do tego dochodzą regularne czyszczenie i dezynfekowanie klamek czy blatów. Nie wolno zapominać także o myciu rąk z detergentem przez przynajmniej 30 sekund.