Czesław Sadowski urodził się w 1902 r. w Białymstoku. Ukończył Seminarium Nauczycielskie, następnie studiował w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych w pracowni Karola Tichego. Powrócił do rodzinnego miasta i poświęcił się malarstwu sztalugowemu, odnosząc znaczne sukcesy na wystawach. Zyskał uznanie zarówno społeczeństwa, jak i władz białostockich, które ufundowały mu roczne stypendium w Paryżu. W jego trakcie, w latach 1929-30, w domu dla Studentów Polaków w Paryżu zorganizował wystawę swoich prac. Zwiedziły ją m.in. Maria Skłodowska-Curie i Maria Mickiewiczówna, wnuczka Adama.
Powrócił do Białegostoku, w latach 1931-1937 brał tu udział w kilku wystawach.
W twórczości Czesława Sadowskiego z lat 1925-1938 przeważają miejskie pejzaże i portrety. Szczególnie interesujący jest cykl drzeworytów, na którym artysta utrwalił zabytki Białegostoku i Supraśla. Zostały one rozpropagowane poprzez wydanie kart pocztowych. Był też autorem zabawnego albumiku, w którym zamieścił niezwykle celne karykatury znanych białostockich postaci z okresu międzywojennego.
W 1938 r. wyjechał do Lwowa. Zmarł jedenaście lat później w Łodzi.
Wystawę "Białostoczanin w Paryżu" przygotowało ze zbiorów własnych Muzeum Podlaskie. Jej wernisaż odbędzie się w piątek (4.11) o godz. 18.00 w białostockim Ratuszu. Prace Sadowskiego będzie można oglądać tam do 4 grudnia.
