Ukazała się kolejna edycja ogólnopolskiego badania "Barometr zawodów". Jego celem jest znalezienie odpowiedzi na pytanie, w jakich zawodach będzie łatwiej, a w jakich trudniej znaleźć pracę w najbliższym roku. Badanie szczegółowo pokazuje, jak wygląda sytuacja na rynku pracy w poszczególnych województwach i powiatach.
Praca czeka na kierowców
Najczęściej wskazywanym zawodem deficytowym zarówno w skali kraju, jak i w Podlaskiem jest zawód kierowcy samochodów ciężarowych i ciągników siodłowych.
Jak pokazało badanie, w naszym regionie najwięcej problemów ze znalezieniem odpowiednich osób do pracy można się spodziewać w branżach związanych z budownictwem i przemysłem (m.in. betoniarze, zbrojarze, inżynierowie budownictwa, murarze, tynkarze, operatorzy i mechanicy sprzętu do robót ziemnych, operatorzy obrabiarek skrawających, robotnicy obróbki drewna i stolarze, spawacze, ślusarze).
Inne branże to gastronomia (szefowie kuchni i kucharze - co ciekawe, w poprzednim barometrze byli zawodem nadwyżkowym – przyp. red.), służba zdrowia i usługi medyczne (pielęgniarki i położne), transport (diagności samochodowi). Widoczne są niedobory zarówno wśród robotników wykwalifikowanych, jak i specjalistów (np. samodzielni księgowi).
Za dużo ekonomistów, pracowników biur podróży i nauczycieli
Niewiele jest zawodów i branż, w których występuje nadpodaż pracowników. Wśród zawodów nadwyżkowych w 2017 r. znalazły się przede wszystkim takie, które charakteryzują się dużą liczbą absolwentów niektórych kierunków studiów wyższych. Zaliczono do nich specjalistów administracji publicznej, pedagogów, nauczycieli przedmiotów ogólnokształcących, ekonomistów, filozofów, politologów i kulturoznawców czy specjalistów technologii żywności i żywienia. W nadmiarze są również operatorzy maszyn włókienniczych, pracownicy biur podróży, organizatorzy obsługi turystycznej, rolnicy i hodowcy.
Badanie "Barometr zawodów" od 2015 r. jest przeprowadzane na zlecenie Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Co ciekawe, badanie to pochodzi ze Szwecji. Jego metodologia została wypracowana w latach 90. XX w. jako element szerszego systemu prognozowania zmian na rynku pracy. Posługują się nim także Finowie. Natomiast w Polsce pierwszy raz pojawiło się ono w 2009 r.
dorota.marianska@bialystokonline.pl
