Zofia Chomętowska. Drobiazgi

Wernisaż 20.01.2018 r. o godz. 17.00.

Zofia Chomętowska. Drobiazgi
Archiwum Zofii Chomętowskiej, jednej z ważniejszych fotografek dwudziestolecia międzywojennego, od 2010 roku znajduje się w opracowaniu Fundacji Archeologia Fotografii. W ogromnym zbiorze liczącym blisko 6500 klatek negatywów i 4500 pozytywów – zachowały się tylko nieliczne odbitki o charakterze wystawowym. Ekspozycja „Drobiazgi” prezentuje wybór kilkudziesięciu z nich. Fotografie z lat 1928-1933 pokazują rodzinny majątek artystki w Porochońsku. W zbiorze znalazły się też liczne zdjęcia krajobrazowe w estetyce piktorialnej, wykonane małoobrazkową Leicą, oraz fotografie dokumentujące życie okolicznych mieszkańców.
Prezentacji towarzyszy pokaz filmu Ja kinuję. To unikatowy materiał gromadzący fragmenty filmów Chomętowskiej z końca lat 20., odsłaniający prywatne życie artystki, jej rodziny i przyjaciół. Komentarz do filmu napisał Mikołaj Łoziński, tekst przeczytała Julia Staniszewska. Wystawa czynna do 4 marca 2018 roku.

Kurator wystawy: Arkadiusz Puchalski

Zofia Chomętowska – 1902, Porochońsk – 1991, Buenos Aires. Jedna z najważniejszych fotografek dwudziestolecia międzywojennego. Córka Bronisławy z Buchowieckich i Feliksa Druckiego-Lubeckiego, Urodziła się i spędziła młodość na Polesiu, w okolicach Pińska. Debiutowała na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu w 1929 r. We wrześniu 1931 dostała nagrodę w konkursie Kodaka, która rozpoczęła serię publikacji jej zdjęć w czasopismach specjalistycznych i uczestnictwo w wystawach. W Warszawie zamieszkała na stałe w połowie lat 30. W 1937 r. otworzyła własne studio fotografii reklamowej. W 1936 r. wygrała konkurs na stanowisko fotografa w Ministerstwie Komunikacji, zyskując uznanie w elitarnym środowisku fotograficznym (udział w wystawach zbiorowych i indywidualnych, członkostwo w Fotoklubie Polskim i Polskim Towarzystwie Fotograficznym). W czasie wojny mieszkała w Warszawie, razem z przyrodnią siostrą prowadziła antykwariat „Krynolina”. Po wojnie dokumentowała zniszczenia stolicy i powracających do miasta ludzi. Szeroki wybór zdjęć, wykonanych w części na zlecenie Biura Odbudowy Stolicy, został pokazany na wystawie Warszawa Oskarża! W 1946 roku wyemigrowała z Polski. Przez rok mieszkała we Francji i Włoszech. W 1948 r. wyjechała do Argentyny. Ocalone archiwum jej zdjęć w 2010 roku zostało sprowadzone do Warszawy, wysiłkiem Fundacji Archeologia Fotografii, która zajmuje się jego udostępnianiem i opracowaniem.

Wstęp wolny.