Wystawa "Zamenhofowie i medycyna"

W ramach 94-tego Kongresu Esperanto zapraszamy na wystawę pt. "Zamenhofowie i medycyna".

Wystawa w 3 językach angielskim, esperanto i polskim. Celem wystawy jest przedstawienie sylwetek wybranych lekarzy z rodziny Zamenhofów.

Najbardziej znanym z nich jest Ludwik Zamenhof (1859-1917). Różnojęzyczny gwar na rynku i wieża ratusza białostockiego nasuwały Ludwikowi skojarzenie z biblijną historią o wieży Babel, przy budowie, której Bóg pomieszał ludzkie języki. Ludwik Zamenhof chciał odwrócić fatum wieży Babel, które ciążyło nad ludzkością. Stał się sławny jako twórca jednolitego, łatwego języka międzynarodowego Esperanto. Esperanto znaczy mający nadzieję, nadzieję na integracje społeczeństwa i pokojowe porozumienie między zwaśnionymi stronami.
W ślady Ludwika Zamenhofa poszedł jego syn, docent medycyny Uniwersytetu Warszawskiego Adam Zamenhof (1888-1940) - autorytet w dziedzinie okulistyki w przedwojennej Polsce i bardzo aktywny esperantysta. W pracy i działalności społecznej wspomagała go żona, dr med. Wanda Frenkiel-Zamenhof (1893-1954). Bracia twórcy Esperanto - chirurg urolog, Aleksander (1877-1916) i laryngolog Leon (1875-1934) również byli czynnymi działaczami ruchu esperanto i międzynarodowego ruchu esperanto. Podobnie córka Ludwika Zofia, (1889-1942), która praktykowała jako lekarz pediatra oraz jego bratanek Mieczysław Zamenhof, który specjalizował się w chorobach zakaźnych i wewnętrznych. Dalszy ich krewny Julian Zamenhof (1902-1961) był chirurgiem ortopedą. Warto wspomnieć o urodzonym w Warszawie w 1906 roku Stefanie Zamenhofie, który został profesorem biochemii klinicznej w jednej ze szkół medycznych w Kalifornii.
Wielu członków rodziny Zamenhofów pracowało również w zawodach związanych z medycyną. Feliks i Roman Zamenhof byli farmaceutami. W żyjącym pokoleniu Zamenhofów nadal są kultywowane tradycje medyczne. Mianowicie, prawnuczka Ludwika Zamenhofa, młodsza córka Ludwika Krzysztofa Zamenhofa, Małgorzata, jest lekarzem w Paryżu. Zięć Ludwika Krzysztofa Zamenhofa, Andrew Zaruski, mąż jego starszej córki Hanny, jest chirurgiem-urologiem praktykującym w Luizjanie, a wnuczka Klementyna Zamenhof-Zaruski jest lekarzem weterynarii w Pensylwanii.
Oni dopisują żywą kartę dziejów związku rodziny Zamenhofów z medycyną. Przez zaangażowanie w niesienie profesjonalnej pomocy chorym oraz w propagowanie języka Esperanto, Zamenhofowie zawsze doskonalili się w dziedzinie komunikacji międzyludzkiej, szczególnie ważnej w relacji lekarz-pacjent.

Wystawa czynna w godz. otwarcia Pałacu Branickich, wstep wolny.