Trzy dekady Walk Away

Zapraszamy na koncert w ramach cyklu Jazz na BOKu: 30 lat Walk Away & Urszula Dudziak & Eric Marienthal.

Walk Away:
Adam Wendt - ts
Bernard Maseli- vib
Zbigniew Jakubek - keyb
Tomasz Grabowy - bassi
Krzysztof Zawadzki - lead, dr.

Gość specjalny Urszula Dudziak & Eric Marienthal

Godz. 19.00
Bilety: 30zł w przedsprzedaży, 40zł w dniu koncertu.
Bilety dostępne w kasie kina Forum i online tutaj

TRZY DEKADY WALK AWAY

Rok 1985 – Krzysztof Zawadzki, Adam Wendt, Bernard Maseli, Zbigniew Jakubek i Jacek Niedziela studiują na tej samej uczelni, mieszkają w jednym akademiku. Zawadzki ma pomysł na zespół, zaprasza kolegów na pierwszą przymiarkę. Zaiskrzyło – po trzech miesiącach prób są gotowi na podbój świata. Idą jak burza – wygrywają konkursy Jazzu Nad Odrą i Pomorskiej Jesieni Jazzowej, występują na Jamboree, intensywnie koncertują, lądują na topie ankiety Jazz Top „Jazz Forum” w kategorii „Nowa Nadzieja”, a przez całą swoją działalność siedemnaście razy uznawani są w ankiecie jako najlepszy zespół jazzu elektrycznego. W 1986 nagrywają debiutancki krążek „Penelopa”; z zespołu odchodzi Niedziela, zastępuje go Zbigniew Wrombel, nagrywają album „Walk Away”. Kolejna zmiana basisty – w 1987 miejsce Wrombla zajmuje Paweł Mąciwoda. W 1989 znów grają na Jamboree; koncert zostaje zarejestrowany i wydany na płycie „Walk Away Live”. 1988 to początek współpracy z Urszulą Dudziak (która potrwa do 1995). Koncertują „do utraty tchu”, wkrótce ukazuje się ich wspólny album „Magic Lady”. Zespół robi furorę Europie, gra supporty przed koncertami Milesa Davisa. W 1991 odchodzi Mąciwoda, zastępuje go Marek Błaszczyk; 1992 przynosi album „Help Yourself”, z gościnnym udziałem gitarzysty Grzegorza Skawińskiego. W 1993 grają na Jamboree z Ewą Bem, a w 1995 z Frankiem Gambale. W tym samym roku Błaszczyka podmienia Tomasz Grabowy, który gra do dziś . Pierwszą dekadę działalności Walk Away podsumowuje albumem „F/X”; w nagraniu biorą udział światowe gwiazdy: Eric Marienthal, Mike Stern, Mino Cinelu, Urszula Dudziak. Podczas trasy jubileuszowej zespołowi towarzyszą Marienthal i Dave Fiuczyński – plonem koncertów jest krążek „Walking Around”. W 1996 odchodzą Maseli i Jakubek – Walk Away działa teraz jako kwartet z Januszem Skowronem na klawiszach. W rok później ruszają w trasę z Randym Breckerem i nagrywają „Changes”. 1998 koncertują z saksofonistą Billem Evansem i gitarzystą Deanem Brownem, rejestrują materiał na płytę „Night Life”. W 2000 znów grają z Marienthalem i Brownem, powstaje album „Double Walk”; grupę opuszcza Skowron, wraca Bernard Maseli. Pojawia się saksofonista Marek Podkowa – w zespole zabawi przez rok. W 2004 powraca kolejny „syn marnotrawny” – Adam Wendt; zespół, wspólnie z Billem Evansem , Miki Birtą i Steve`em Loganem, nagrywa płytę „Zariba”. W 2010 następuje reaktywacja starego składu (Zawadzki, Maseli, Grabowy, Wendt, Jakubek), który nie zmienia się do dziś.

Trzy dekady Walk Away to niekończąca się opowieść, pasmo przygód, sukcesów, grania z najlepszymi. Cześć tamtej atmosfery i dźwięków oddają utwory zamieszczone na płycie „The Best Of”, która stanowi kompilację nagrań z jedenastu albumów zarejestrowanych przez zespół na przestrzeni 30 lat.

URSZULA DUDZIAK
Światowej sławy polska wokalistka jazzowa. Niezwykła skala głosu, swoboda i perfekcja intonacji oraz oryginalna technika wokalna, a także pionierskie osiągnięcia w zastosowaniach współczesnej elektronicznej technologii muzycznej, pozwoliły jej zyskać opinię artystki oryginalnej i kreatywnej. W dzieciństwie uczyła się grać na fortepianie, śpiewać zaczęła w liceum, zauroczona głosem Elli Fitzgerald. Karierę rozpoczęła w latach 60-tych w zespole Krzysztofa Komedy, śpiewała też i nagrywała z orkiestrą Edwarda Czernego. Początkowo wykonywała głównie standardy jazzowe, ale po nawiązaniu współpracy z Michałem Urbaniakiem (późniejszym mężem) zmieniła swój styl śpiewnia. Podstawę Jej wokalistyki stanowi instrumentalne traktowanie głosu, wywodzące się z klasycznej i powszechnej w muzyce jazzowej techniki zwanej „scatem". Dzięki temu na przestrzeni kilku lat stała się jedną z najpopularniejszych i najoryginalniejszych postaci polskiego jazzu. Swego rodzaju słownik muzycznego języka Urszuli Dudziak stanowi album z 1973 roku „Newborn Light", nagrany wspólnie z Adamem Makowiczem. W 1973 roku wraz z Michałem Urbaniakiem wyjechała do Nowego Jorku. Obecnie mieszka w Warszawie. Występowała lub nagrywała wspólnie z takimi sławami, jak m.in.: Bobby McFerrin, Herbie Hancock, Jaco Pastorius, Ron Carter, Michael Brecker, Flora Purim, Nina Simone, Carmen McRae, Dee Dee Bridgewater, Sting czy Lionel Hampton. Koncertowała niemalże we wszystkich krajach Europy, Azji i obu Ameryk, w tym w słynnej nowojorskiej Carnegie Hall oraz podczas Newport Jazz Festival. Współpracowała z wieloma znanymi zespołami i formacjami jazzowymi, m.in. z Vocal Summit, Vienna Art Orchestra, orkiestrą Gila Evansa i zespołem Archiego Sheepa. W 1972 roku prestiżowy amerykański magazyn „Down Beat" przyznał albumowi „Newborn Light" maksymalną ocenę pięciu gwiazdek. Natomiast w 1979 roku „Los Angeles Times" mianował Urszulę Dudziak Śpiewaczką Roku. Nagrała blisko 50 albumów, z czego najważniejsze to: "Newborn Light" (1972), "Fusion" (1974), "Atma" (1975), "Midnight Train" (1977), "Vocal Summit" (1982), "Magic Lady" (1990), "Painted Bird" (1997), "The Best of Urszula Dudziak" (2001) oraz "Urszula Dudziak Superband Live At Jazz Cafe" (2009). W swoim artystycznym dorobku ma również występy w musicalach oraz udział w nagraniach ścieżek dźwiękowych do filmów fabularnych. Urszula Dudziak często poszerza swój repertuar włączając do niego muzykę ludową i klasyczną.

ERIC MARIENTHAL
jeden z najbardziej rozpoznawalnych saksofonistów jazzowych, przyszedł na świat w 1957 roku w Sacramento w Kalifornii. Już w wieku 10 lat marzył o tym, żeby zostać muzykiem i koncertować na całym świecie. Marzenie to spełniło się - do tej pory koncertował w ponad 60 miejscach na świecie, ma na swoim koncie 10 albumów i setki nagrań z innymi muzykami.

Po skończeniu szkoły średniej Eric rozpoczął studia w Berklee College of Music w Bostonie pod kierunkiem Joe’ego Violi. Następnie przeprowadził do Los Angeles, gdzie występował z zespołem Ala Hurta oraz Johna Novello. Dzięki Johnowi Eric nawiązał też współpracę z Chickiem Coreą, który poszukiwał saksofonisty do swego zespołu Elektric Band. Ich wspólne nagrania przyniosły zespołowi dwie nagrody Grammy oraz zaowocowały propozycją na pierwszą solową płytę Erica "Voices of The Heart", która ukazała się w 1987 roku. Kolejne lata w życiu artysty to udział w ponad 50 projektach oraz współpraca m.in. z takimi muzykami jak: David Benoit, Lee Ritenour, Dave Grusin oraz Jeff Lorber i Russel Ferrante z Yellowjackets. Eric jest także autorem trzech podręczników do gry na saksofonie oraz nauczycielem akademickim.