"Róża" - Podlaska Akademia Kultury

W ramach cyklu PODLASKA AKADEMIA KULTURY zapraszamy na pokaz filmu "Róża" w reż. Wojciecha Smarzowskiego.

Najnowszy film Wojciecha Smarzowskiego - "Róża" - na długo pozostaje w pamięci. Ludzkie zezwierzęcenie i bezwzględność są tu pokazane wprost i boleśnie wbijają się w nasze umysły. Tym razem, w odróżnieniu od "Domu złego", pojawia się jednak promyk nadziei - cień prawdziwie ludzkich uczuć rodzących się między głównymi bohaterami.

Tytułowa bohaterka - Róża (Agata Kulesza), to wdowa po niemieckim żołnierzu. Tadeusz (Marcin Dorociński) służył w AK, jednak wojna zabrała mu wszystko, łącznie ze zgwałconą i zastrzeloną na jego oczach żoną. Po zakończeniu wojny, latem 1945 roku mężczyzna udaje się na Mazury, by odnaleźć Różę Kwiatkowską, wdowę po niemieckim żołnierzu, którego śmierci był świadkiem. Tadeusz zamieszkuje w gospodarstwie kobiety i pomaga jej w codziennym życiu. które pełne jest wrogości i agresji zarówno ze strony lokalnej społeczności jak i sowieckich żołnierzy.

Powojenny świat, ukazany przez Wojciecha Smarzowskiego, pełen jest bezwzględności i brutalności. Z jednej strony barykady obserwujemy Mazurów, którzy nie czują się Polakami. Przez swoje niemieckie korzenie są szykanowani przez nową władzę, która chce ich przesiedlić. Z drugiej strony widzimy armię sowiecką - jej spragnionych kobiet żołnierzy, którzy traktują ludność cywilną na podległych sobie terenach, jak zwierzynę łowną. Towarzyszą im Polacy służący w organach partyjnych. Między tymi siłami znajduje się Róża. Nie dość niemiecka, by przynależeć do Mazurów, nie dość Polska, by nie groziło jej przesiedlenie. U jej boku stoi Tadeusz, były żołnierz Armii Krajowej. UB tylko czeka, by go zdemaskować.

W zwyrodniałym świecie, pozbawionym wartości dwójka głównych bohaterów prowadzi walkę o zachowanie człowieczeństwa. Rodzące się między nimi uczucie nie jest dopowiedziane. Nie opiera się na słowach, ale na czynach - na wzajemnym opatrywaniu ran i codziennej walce o życie. Reżyser pozbawia nas złudzeń. Podczas wojny każdy może zostać zmuszony do zabijania. Gdy liczy się przetrwanie, wszystko jest dozwolone.

Doskonałe kreacje stworzyli Agata Kulesza i Marcin Dorociński. Ich gra jest niesamowicie wiarygodna i sugestywna. Czujemy, że z ekranu bije prawda. Możemy sobie tylko życzyć, by inne polskie filmy prezentowały taki poziom aktorski.

Obok "Róży" nie można przejść obojętnie - film bulwersuje, wzrusza, wstrząsa. Wojciech Smarzowski odkrywa białe plamy na kartach naszej historii i zmusza do refleksji. Brutalność wykreowanego świata rodzi w nas bunt. Pojawiły się głosy, że "Róża" powinna być przepisywana na receptę - od siebie mogę dodać, że tylko raz. Jest to mistrzowskie kino, do którego nie chce się już wracać. Obraz wbija się głęboko w pamięć, wciska w fotel i długo nie pozwala dojść do siebie.

Prelekcję i dyskusję po filmie przygotuje i poprowadzi Pani Renata Gieszczyńska - historyk, badacz powojennych losów społeczeństwa Warmii i Mazur, pracownik Delegatury IPN w Olsztynie.

Godz. 16.00,
Bilet: 5zł.