Nikifor Krynicki, właściwie Epifaniusz Drowniak (1895–1968) - malarz łemkowskiego pochodzenia, przedstawiciel prymitywizmu. Jedna z najbardziej fascynujących postaci sztuki europejskiej XX w. Jego dzieciństwo upłynęło w skrajnej nędzy, a pod koniec życia dostąpił zaszczytu wystawiania swoich obrazów w prestiżowych galeriach na całym świecie. Zyskał międzynarodową sławę, był pokazywany w towarzystwie największych znakomitości naszego malarstwa współczesnego.
Talent Nikifora przejawiał się głównie w twórczości na skrawkach papieru. Zaczął malować około 1915 r., wykorzystując wszystko, co mógł - austriackie druki urzędowe, zużyte zeszyty szkolne, opakowania po czekoladkach i papierosach czy papier pakowy. Ze względu na doskwierającą mu przez całe życie biedę i spowodowane nią oszczędności tworzył też obrazki malowane dwustronnie. Był przy tym wysoce płodnym twórcą, stworzył blisko 40 tys. dzieł.
W Polsce malarz został szczególnie doceniony na retrospektywnej wystawie w warszawskiej "Zachęcie" zorganizowanej rok przed jego śmiercią. Wtedy to "Matejko" z Krynicy, jak się podpisywał na znak przyjęcia profesji malarza, stał się honorowym członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków.
Prezentowane prace pochodzą ze zbiorów Muzeum Rzeźby Alfonsa Karnego - Oddziału Muzeum Podlaskiego w Białymstoku. Wernisaż wystawy zaplanowano w sali wystawowej OiFP–ECS.
Szczegóły: Pięćdziesiąt Nikiforów w Operze
anna.d@bialystokonline.pl
